علاقمندان حضرت امام رضا عَلَیه‌السَّلام بدانند/ علاقمندان به ساحت مقدس ثامن الحجج حضرت امام علی بن موسی الرضا عَلَیه‌السَّلام و کسانی که آرزوی زیارت آن بزرگوار، یا آرزوی خادم شدن در حرم آن بزرگوار، یا آرزوی استفاده از غذای مهمانسرای حضرت را دارند و این امکان برای آنان کمتر فراهم شده یا تاکنون فراهم نشده است؛ توجه نمایند.
شیعه نسبت به امام رضا عَلَیه‌السَّلام و همچنین همه‌ی ائمه چند مسئولیت و وظیفه‌ی اصلی و ویژه دارد که باید به صورت شایسته از عهده‌ی آن مسؤلیت براید و به وظیفه‌ی خود به بهترین شکل ممکن عمل نماید اما گاهی در بعضی از زمینه‌ها در انجام وظیفه خلل ایجاد شده و سلب مسئولیت می‌شود آن به دلیل بعضی از دیدگاه‌ها است که باید اصلاح شود که در این مقاله به بخشی از آن اشاره می‌شود.
بعضی‌ها فقط امام رضا عَلَیه‌السَّلام را واسطه قرار می‌دهند که خدا به آنان عطا کند و هیچ وقت امام رضا عَلَیه‌السَّلام را واسطه قرار نمی‌دهند که خدایا از ما بگیرد، در حالی که تا این‌هایی که باید از ما گرفته شود از ما نگیرد؛ هیچ چیز قابل دادن نیست، تا این حقد و حسدها، تا این کینه و کدورت‌های قلبی، تا این شک‌ها و شرک‌های درونی، تا این نفاق‌ها و کبرهای خانمان سوز و تا این صفات رزیله از ما گرفته نشود؛ جایی برای عطا کردن نیست.
آیینه شو وصال پری طلعتان طلب . جاروب کن تو خانه را، سپس میهمان طلب
علاقمندان به ساحت مقدس ثامن الحجج حضرت امام علی بن موسی الرضا عَلَیه‌السَّلام و کسانی که آرزوی زیارت آن بزرگوار، یا آرزوی خادم شدن در حرم آن بزرگوار، یا آرزوی استفاده از غذای مهمانسرای حضرت را دارند و این امکان برای آنان کمتر فراهم شده یا تاکنون فراهم نشده است؛ توجه نمایند.
شیعه نسبت به امام رضا عَلَیه‌السَّلام و همچنین همه‌ی ائمه چند مسئولیت و وظیفه‌ی اصلی و ویژه دارد که باید به صورت شایسته از عهده‌ی آن مسؤلیت برآید و به وظیفه‌ی خود به بهترین شکل ممکن عمل نماید اما گاهی در بعضی از زمینه‌ها در انجام وظیفه خلل ایجاد شده و سلب مسئولیت می‌شود آن به دلیل بعضی از دیدگاه‌ها است که باید اصلاح شود که در این مقاله به بخشی از آن اشاره می‌شود.
- اشراف امام رضا عَلَیه‌السَّلام بر همه‌ی این سرزمین
گرچه زیارت در کنار مزار شریف امام رضا عَلَیه‌السَّلام از آموزه‌های دینی است و لازم و مطلوب است اما بعضی فکر می‌کنند وقتی مشهد مقدس رفتند و وارد حرم شدند و کنار ضریح امام رضا عَلَیه‌السَّلام قرار گرفتند؛ خدمت آن بزرگوار رسیده‌اند و می‌توانند آن بزرگوار را زیارت کنند و به آن بزرگوار عرض ادب و احترام داشته باشند، به آن بزرگوار تمسک جویند و آن بزرگوار را واسطه‌ی فیض قرار دهند، در حالی که ما هر جا که باشیم می‌توانیم امام رضا عَلَیه‌السَّلام را زیارت کنیم و به آن بزرگوار عرض ادب و احترام داشته باشیم و آن بزرگوار را واسطه‌ی فیض قرار دهیم.
بعضی فکر می‌کنند وقتی کنار ضریح امام رضا عَلَیه‌السَّلام قرار گرفتند؛ آن بزرگوار آنان را می‌بیند، صدای آنان را می‌شنود، جواب آنان را می‌دهد، در حالی که امام رضا عَلَیه‌السَّلام در همه‌ی مکان‌ها، در همه‌ی عرصه‌ها و در همه‌ی حرکات و سکنات زندگی شیعیان، حاضر و ناظر است، ما را می‌بیند، صدای ما می‌شنود، جواب ما را می‌دهد و از رفتار پسندیده‌ی ما خرسند می‌شود و از رفتار ناپسند ما دلگیر می‌شود. شُهَداءَ عَلی خَلْقِهِ. اَشْهَدُ اَنَّک تَشْهَدُ مَقامی وَ تَسْمَعُ کلامِی وَ تَرُّدُ سَلامی.
لزوم عرض ادب و احترام به امام رضا عَلَیه‌السَّلام به بارگاه و حرم نیست، به گنبد طلا و ضریح داشتن نیست، امام بودن و واجب التعظیم بودن به گنبد و بارگاه داشتن نیست، مگر ائمه‌ی بقیع که حرم و بارگاه ندارند؛ امام و واجب التعظیم نیستند؟!
- خان گسترده‌ی امام رضا عَلَیه‌السَّلام
بعضی‌ها فکر می‌کنند اگر غذای امام رضا عَلَیه‌السَّلام را تناول کردند، مهمان حضرت شده‌اند؛ در حالی که مهمانی به غذا و طعام نیست، اگر توفیق یافتیم آبی از سقاخانه‌ی حرم تناول نمائیم، مهمان امام رضا عَلَیه‌السَّلام شده‌ایم.
بعضی‌ها فکر می‌کنند سفره‌ی حضرت فقط در مشهد آن‌هم در مهمانسرا گسترده است در حالی که این مرزوبوم همه، خان گسترده‌ی آن امام همام است، حتی سفره‌ای که در منزلمان پهن می‌شود، می‌تواند خان گسترده‌ی آن امام رضا عَلَیه‌السَّلام باشد.
بعضی‌ها پذیرائی را به خوردن می‌دانند در حالی که پذیرائی فقط به خوردن نیست، بلکه با هر شری که از ما دور می‌شود و با هر خیری که به ما می‌رسد؛ از ما پذیرائی می‌شود، ما خود را همواره باید بر سر خان گسترده‌ی امام رضا عَلَیه‌السَّلام ببینیم، دینداری، ایمان مداری، توفیق عبادت، توفیق خدمت و محبت به اهل بیت؛ همه خان گسترده آن امام بزرگوار است. وَجَعَلَ صَلَواتِنا عَلَیکمْ وَما خَصَّنا بِهِ مِنْ وِلایتِکمْ طیباً لِخَلْقِنا، وَطَهارَةً لِاَنْفُسِنا، وَتَزْکیةً لَنا، وَکفّارَةً لِذُنُوبِنا.
- خان گسترده‌ی خدمت و خادم شدن
بعضی‌ها فکر می‌کنند خدمت به امام رضا عَلَیه‌السَّلام، فقط جارو زدن و نظافت کردن حرم و یا راهنمایی زائران است، در حالی که خدمت به امام رضا عَلَیه‌السَّلام اختصاص به جارو زدن و نظافت کردن نیست، دایره‌ی خدمت و خادم شدن بسیار گسترده‌تر از این موارد است. ما می‌توانیم با هر خدمتی که به مردم انجام می‌دهیم، خادم امام رضا عَلَیه‌السَّلام باشیم.
بعضی‌ها فکر می‌کنند فقط در حرم امام رضا عَلَیه‌السَّلام می‌شود به امام خدمت کرد و فقط در حرم امام می‌شود خادم شد در حالی که در مساجد، در امام زاده‌ها و در هر مکان دیگری می‌شود به آن بزرگوار خدمت کرد و خادم افتخاری امام رضا عَلَیه‌السَّلام شد.
- برآورده شدن حوائج و رفع مشکلات اصلی
بعضی‌ها هنگام زیارت امام رضا عَلَیه‌السَّلام بدون توجه به وظیفه‌ی خود نسبت به آن بزرگوار، فقط درخواست دارند و مطالبه‌گرند، در حالی که ما نسبت به امام رضا عَلَیه‌السَّلام قبل از درخواست باید ببینیم چه مقدار مسئولیت پذیر بوده‌ایم و در برابر آن بزرگوار چه مقدار به وظیفه‌مان عمل کرده‌ایم؟!
بعضی‌ها فقط امام رضا عَلَیه‌السَّلام را واسطه قرار می‌دهند که خدا به آنان عطا کند و هیچ وقت امام رضا عَلَیه‌السَّلام را واسطه قرار نمی‌دهند که خدایا از ما بگیرد، در حالی که تا این‌هایی که باید از ما گرفته شود از ما نگیرد؛ هیچ چیز قابل دادن نیست، تا این حقد و حسدها، تا این کینه و کدورت‌های قلبی، تا این شک‌ها و شرک‌های درونی، تا این نفاق‌ها و کبرهای خانمان سوز و تا این صفات رذیله از ما گرفته نشود؛ جایی برای عطا کردن نیست. آیینه شو وصال پری طلعتان طلب . جاروب کن تو خانه را، سپس میهمان طلب.
بعضی‌ها فقط برای برآورده شدن حوائج مادی یا رفع مشکلات زندگی به زیارت امام رضا عَلَیه‌السَّلام می‌روند و آن بزرگوار را واسطه قرار می‌دهند، در حالی که زیارت فقط برای رفع حوائج مادی یا رفع مشکلات زندگی نیست، بلکه زیارت برای عرض ادب، عرض ارادت، اظهار محبت، تجدید عهد، تجدید میثاق و تحکیم پیروی و اطاعت است.
بعضی‌ها وقتی به زیارت امام رضا عَلَیه‌السَّلام می‌روند، همه‌ی خواسته‌شان برآورده شدن حوائج مادی است از درخواست همسر، خانه‌ی شایسته، کار مناسب، سرمایه‌ی لازم، وسیله‌ی نقلیه، پست مورد انتظار، قبولی در دانشگاه، سربازی در وطن تا رفع مشکلات زندگی، شفای بیماری، ادای دین، رفع گرفتاری، باز شدن گره افتاده در کار، احقاق حق، رفع تظلم و وقتی در عزا ها اشک می‌ریزند برای رفع مشکلات روزمره که گریبانشان را گرفته است اشک می‌ریزند. در حالی که خواسته‌های مادی نباید ما را از حاجت‌های اصلی و مشکلات اصلی غافل کند.
حاجت‌های اصلی که باید امام رضا عَلَیه‌السَّلام را واسطه قرار دهیم و از خداوند تبارک و تعالی بخواهیم: توفیق اطاعت و بندگی، توفیق انجام وظائف انسانی و اسلامی، لیاقت خدمت به دین، لیاقت خدمت به هم نوعان، بهره مندی از آموزه‌های دینی، بهره مندی از قرآن کریم، معرفت اهل بیت عصمت و طهارت، ایمان راسخ به معارف الهی، دفاع واقعی از دین، دفاع واقعی از ارزش‌های انسانی اسلامی، قدرت بیان و ترویج آموزه‌های دینی، تخلق به اخلاق و صفات پسندیده، اقامه‌ی نماز با اخلاص، قدرت امر به معروف و نهی از منکر، دعا برای فرج امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف و … است.
مشکلات اصلی که باید امام رضا عَلَیه‌السَّلام را واسطه قرار دهیم و از خداوند تبارک و تعالی بخواهیم تا آن‌ها را از ما دور کند: ضعف ایمان، ضعف اعتقاد، شک به بنیان‌های دینی، ناتوانی در برابر گناه، وجود صفات رذیله و ناپسند، تنبلی، بی حالی، بی نشاطی، سلب مسئولیت و … این ها باید در صدر خواسته‌ها باشد چرا که اهل بیت عصمت و طهارت منشأ و وسیله هر خیر و برکتی هستند: بِکمْ فَتَحَ اللهُ وَبِکمْ یخْتِمُ، وَبِکمْ ینَزِّلُ الْغَیثَ، وَبِکمْ یمْسِک السَّماءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الْاَرْضِ
در پایان مناسب است داستان ایاز از کتاب سعدی را به نقل از شهید مطهری یادآور شویم که به سلطان محمود عیب گرفتند که ایاز چه حسنی دارد که این چنین نسبت به او عشق و محبت می‌ورزی؟
یکی خرده بر شاه غزنین گرفت
که حسنی ندارد ایاز ای شگفت
گلی را که نه رنگ باشد نه بو
دریغ است سودای بلبل بر او
به محمود گفت این حکایت کسی
بپیچید ز اندیشه بر خود بسی
که عشق من ای خواجه بر خوی اوست
نه بر قد و بالای دلجوی اوست
سلطان محمود برای این که حقیقت را روشن کند، در یک سفری دستور داد بارها را شل ببندند و وقتی به یک دره‌ای رسیدند، صندوق جواهرات را از روی شتر بیاندازند تا صندوق بشکند و جواهرات قیمتی بریزد ته دره
شنیدم که در تنگنایی شتر . بیفتاد و بشکست صندوق در
در این هنگام سلطان محمود گفت: هر که هر چه برداشت مال خودش. این را گفت و شلاق زد به اسبش و خودش رفت.
به یغما ملک آستین بر فشاند
و ز آنجا به تعجیل مرکب براند
سواران پی در و مرجان شدند
ز سلطان به یغما غافل شدند
همه ریختند ته دره که یک گوهر قیمتی به دست آورند.
نماند از وشاقان گردن فراز
کسی در قفای ملک جز ایاز
یک وقت نگاه کرد پشت سرش دید فقط یک نفر مانده و او ایاز است، همه رفته‌اند سراغ جواهرات
بگفتا که ای سنبلت پیچ پیچ
ز یغما چه آورده‌ای؟ گفت هیچ
من اندر قفای تو می‌تاختم
ز خدمت به نعمت نپرداختم
در این جا شاعر نتیجه می‌گیرد.
خلاف طریقت بود که اولیا
تمنا کنند از خدا جز خدا
بله درست است که فرمودند: وَعادَتُکمُ الْاِحْسانُ، وَسَجِیتُکمُ الْکرَمُ، اما
گر از دوست چشمت به احسان اوست
تو در بند خویشی نه در بند دوست
تو را تا دهن باشد از حرص باز
نیاید به گوش دل از غیب راز
یا شاعر در باره‌ی منتظران می‌فرماید:
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت؟
چه اندازه در ندبه‌ها زاری یابی؟
به شانه کشیدی غم سینه‌اش را؟
و یا چون بقیه تو سربار یاری؟
دیدگاهتان را بنویسید