احکام شک در نماز: مورد پنجم: شک در نمازهای مستحبی
- شک در شماره رکعتهای نماز مستحبی و بعضی از نمازهای احتياط نماز را باطل نمیکند.
- شک کننده در نمازهای مستحبی میتواند بنا را بر اقل و یا اکثر بگذارد مگر آنکه طرف بیشتر موجب بطلان نماز شود که در این صورت بنا را بر کمتر بگذارد.؛ هرچند بنا گذاشتن بر اقل افضل است.
- اگر در نماز مستحبی دو رکعتی گمانش به سه رکعت يا بيشتر برود يا گمانش به دو رکعت يا کمتر برود بايد به همان گمان عمل کند، مگر آن که موجب بطلان باشد که در اين صورت گمان، حکم شک را دارد، مثلا اگر گمانش به يک رکعت می رود احتياطا بايد يک رکعت ديگر بخواند.
- اگر در يکی از کارهای مستحبی شک کند خواه رکن باشد يا غير رکن چنانچه محل آن نگذشته بايد بجا آورد و اگر محل آن گذشته به شک خود اعتنا نکند.
- اگر در شماره رکعتهای نماز مستحبی شک کند چنانچه طرف بيشتر شک نماز را باطل میکند بايد بنا را بر کمتر بگذارد، مثلا اگر در نافله صبح شک کند که دو رکعت خوانده يا سه رکعت بايد بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است و اگر طرف بيشتر شک نماز را باطل نمیکند، مثلا شک کند که دو رکعت خوانده يا يک رکعت، به هر طرف شک عمل کند نمازش صحيح است.
- کم شدن رکن نماز مستحبی را باطل میکند، ولی زياد شدن رکن آن را باطل نمیکند، پس اگر يکی از کارهای نافله را فراموش کند و موقعی يادش بيايد که مشغول رکن بعد از آن شده بايد آن کار را انجام دهد و دوباره آن رکن را بجا آورد، مثلا اگر در بين رکوع يادش بيايد که سوره را نخوانده بايدبرگردد و سوره را بخواند و دوباره به رکوع رود.
- اگر در نماز نافله کاری کند که برای آن سجده سهو واجب می شود يا يک سجده يا تشهد را فراموش نمايد لازم نيست بعد از نماز سجده سهو يا قضای سجده و تشهد را بجا آورد.
- اگر شک کند که نماز مستحبی را خوانده يا نه، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طيار وقت معين نداشته باشد بنا بگذارد که نخوانده است و همچنين است اگر مثل نافله يوميه وقت معين داشته باشد و پيش از گذشتن وقت شک کند که آن را بجاآورده يا نه، ولی اگر بعد از گذشت وقت شک کند که خوانده است يا نه، به شک خود اعتنا نکند.[1]
قبلی ← شکهایی که نباید به آنها اعتنا کرد
بعدی ← احکام نماز احتیاط
[1]. توضیح المسائل جامع: باب شکیات نماز.
دیدگاهتان را بنویسید