احکام میت: مورد اول: آمادگی برای سفر آخرت
بار سفر چه بستهای مرگ خبر نمیکند
آن که نبسته بار خود در این سفر چه میکند؟
آمادگی برای سفر آخرت به چند چیز است
اول: وصیت کردن: پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله میفرماید: «مَنْ مٰاتَ بِغَيْرِ وَصِيَّةٍ مٰاتَ ميتَةً جٰاهليَّةً»[1] هر كس بدون وصيت بميرد، به مرگى همچون مرگ دورۀ جاهلى مرده است
مستحب است انسان وصیت کند که در مراسم بعد از موتش، طعامی را به دیگران بدهند.
دوم: پرداخت واجبات مالی مانند رد مظالم، خمس، زکات، بدهی به دیگران و خیراتی که مد نظر دارد(احکام ضروری خمس) (احکام ضروری رد مظالم)؛
سوم: تهیه کفن و سدر و کافور؛
چهارم: نوشتن «فُلانٌ (نام خود را بنویسد) یشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریكَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ اَنَّ عَلِیاً اَمیرُ الْمُؤْمِنینَ وَ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ سپس یك یك امامان را ذكر كند، پس بنویسد: اَئِمَّتُهُ اَئِمَّةُ الْهُدَی الاَْبْرارُ» با تربت بر کفن؛
پنجم: در برابر دو شاهد مؤمن بگوید: «بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ، أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَأَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ، وَأَنَّ النَّارَ حَقٌّ، وَأَنَّ السَّاعَةَ حَقٌّ آتِيَةٌ لَارَيْبَ فِيها، وَأَنَّ اللّٰهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ».
سپس بنویسد: «بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ، شَهِدَ الشُّهُودُ الْمُسَمَّوْنَ فِي هٰذَا الْكِتابِ أَنَّ أَخاهُمْ فِي اللّٰهِ عَزَّ وَجَلَّ فلان بن فلان (دو شاهد برده شود) أَشْهَدَهُمْ وَاسْتَوْدَعَهُمْ وَأَقَرَّ عِنْدَهُمْ أَنَّهُ يَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَأَنَّهُ مُقِرٌّ بِجَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَالرُّسُلِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، وَأَنَّ عَلِيّاً وَلِيُّ اللّٰهِ وَ إِمَامُهُ، وَأَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ أَئِمَّتُهُ، وَأَنَّ أَوَّلَهُمُ الْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ وَعَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَمُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ وَجَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَمُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ وَعَلِيُّ بْنُ مُوسَىٰ وَمُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ وَعَلِيُّ ابْنُ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ وَالْقائِمُ الْحُجَّةُ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، وَأَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ، وَالنَّارَ حَقٌّ، وَالسَّاعَةَ آتِيَةٌ لَارَيْبَ فِيها وَأَنَّ اللّٰهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ، وَأَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، جاءَ بِالْحَقِّ، وَأَنَّ عَلِيّاً وَ لِيُّ اللّٰهِ وَالْخَلِيفَةُ مِنْ بَعْدِ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَمُسْتَخْلَفُهُ فِي أُمَّتِهِ، مُؤَدِّياً لِأَمْرِ رَبِّهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَىٰ، وَأَنَّ فاطِمَةَ بِنْتُ رَسُولِ اللّٰهِ، وَابْنَيْهَا الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ إِبْنَا رَسُولِ اللّٰهِ وَسِبْطاهُ، وَ إِمَامَا الْهُدَىٰ، وَقائِدا الرَّحْمَةِ، وَأَنَّ عَلِيّاً وَمُحَمَّداً وَجَعْفَراً وَمُوسَىٰ وَعَلِيّاً وَمُحَمَّداً وَعَلِيّاً وَحَسَناً وَالْحُجَّةَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ أَئِمَّةٌ وَقادَةٌ، وَدُعاةٌ إِلَى اللّٰهِ جَلَّ وَعَلا وَحُجَّةٌ عَلَىٰ عِبادِهِ».
سپس به شاهدان بگوید: این شهادت را نزد خودتان استوار بدارید تا مرا به آن کنار حوض کوثر ملاقات کنید و شاهدان بگویند: «نَسْتَوْدِعُكَ اللّٰهَ، وَالشَّهادَةُ وَالاِْقْرارُ وَ الاِْخآءُ مَوْدُوعَةٌ عِنْدَ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَنَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلامَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ».
سپس نامه به امضای شهود مزین شود و بسته شده و در هنگام کفن در سمت راست میت گذاشته شود [2]
بعدی ← احکام محتضر
[1]. مشکاة الأنوار في غرر الأخبار، ج 1، ص 723
[2]. توضیح المسائل جامع: باب احکام میت
دیدگاهتان را بنویسید