حدیث شبلی

مشهور است شخصی به نام شبلی پس از انجام حج به محضر حضرت امام سجاد زین العابدین علیه السلام رسید و آن بزرگوار از او پرسیدند: «حَجَجْتَ یا شِبلیُّ؟» و شبلی پاسخ داد: نَعَمْ یا ابْنَ رَسُولِ اللّه‏

فَقال علیه السلام: اَنَزَلْتَ المیقاتَ وَ تَجَرَّدْتَ عَنْ مَخِیطِ الثِّیابِ وَ اغْتسَلْتَ؟

قالَ: نَعَم

قالَ علیه السلام: فَحینَ نَزَلْتَ المیقاتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ خَلَعْتَ ثَوْبَ الْمَعْصِیَةِ وَ لَبِسْتَ ثَوْبَ الطاعَة؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَحینَ تَجَرَّدْتَ عَنْ مَخِیطِ ثِیابِکَ نَوَیْتَ اَنَّکَ تَجَرَّدْتَمِنَ الِّریاء وَ النِّفاقِ وَ الدُّخُولِ فی الشُّبَهاتِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَحینَ اغْتَسَلْتَ نَویْتَ اَنَّکَ اغْتَسَلْتَ مِنَ الْخَطایا وَ الذُّنُوبِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فما نَزَلْتَ المیقاتَ وَ لا تَجَرَّدْتَ عَن مَخیطِ الثِّیابِ وَ لا اغْتَسَلْتَ.

ثُمَّ قالَ علیه السلام: تَنَظَّفْتَ وَ اَحْرَمْتَ وَ عَقَدْتَ بِالْحَجِّ؟

قالَ: نَعَم

قالَ علیه السلام: فَحینَ تَنَظَّفْتَ وَ اَحْرَمْتَ وَ عَقَدْتَ الْحَجَّ نَوَیْتَ اَنَّکَتَنَظَّفْتَ بِنُورِ التَّوْبَةِ الْخالِصَةِ للّه‏ تَعالی؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فحِینَ اَحْرَمْتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ حَرَّمْتَ عَلی نَفْسِکَ کلَّ مُحَرَّمٍ حَرَّمَه اللّه‏ عَزَّوَجَلَّ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَحینَ عَقَدْتَ الْحَجَّ نَوَیْتَ اَنَّکَ قَدْ حَلَلْتَ کُلَّ عَقْدٍ لِغَیْرِ اللّهِ؟

قالَ: لا

قالَ لَهُ علیه السلام: ما تَنَظَّفْتَ وَ لا اَحْرَمْتَ وَ لا عَقَدْتَ الْحَجَّ.

قالَ لَهُ علیه السلام: اَدَخَلْتَ المِیقاتَ وَصَلَّیْتَ رَکْعَتَیِ الاِحْرامِ وَ لَبَّیْتَ؟

قالَ: نَعَمْ.

قالَ علیه السلام: فَحینَ دَخَلْتَ المِیقاتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ بِنِیَّةِ الزِّیارَةِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فحینَ صَلَّیْتَ الرَّکْعَتَینِ نَوَیْتَ اَنَّکَ تَقَرَّبْتَ اِلَیاللّه‏ بِخَیْرِ الْاَعْمالِ مِنَ الصَّلاةِ وَ اَکْبَرِ حَسَناتِ الْعِبادِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَحینَ لَبَّیْتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ نَطَقْتَ للّهِ سُبْحانَهُ بِکُلِّ طاعَةٍ وَ صَمَتَّ عَنْ کُلِّ مَعْصِیَةٍ؟

قالَ: لا

قالَ لَهُ علیه السلام: ما دَخَلْتَ المِیقاتَ وَ لا صَلَّیْتَ وَ لا لَبَّیْتَ.

ثُمَّ قالَ لَهُ علیه السلام: اَدَخَلْتَ الْحَرَمَ وَ رَأَیْتَ الْکَعْبَةَ وَ صَلَّیْتَ؟

قالَ: نَعَمْ

قالَ علیه السلام: فَحینَ دَخَلْتَ الْحَرَمَ نَوَیْتَ اَنَّکَ حَرَّمْتَ عَلی نَفْسِکَ کُلَّ غِیْبَةٍ تَسْتَغِیبُهَا المُسْلِمِینَ مِنْ اَهْلِ مِلَّةِ الاْسْلامِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَحینَ وَصَلْتَ مَکَّةَ نَوَیْتَ بِقَلْبِکَ اَنَّکَ قَصَدْتَ اللّه؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَما دَخَلْتَ الْحَرَمَ وَ لا رَأَیْتَ الْکَعْبَةَ وَ لا صَلَّیْتَ.

ثُمَّ قالَ علیه السلام: طُفْتَ بِالْبَیْتِ وَ مَسَسْتَ الاْرَکانَ وَسَعَیْتَ؟

قالَ: نَعَمْ

قالَ علیه السلام: فَحینَ سَعَیْتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ هَرَبتَ اِلَی اللّهِ وَ عَرَفَ مِنْکَ ذلِکَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَما طُفْتَ بِالْبَیْتِ وَ لا مَسَسْتَ الْاَرْکانَ وَ لا سَعَیْتَ.

ثُمَّ قالَ علیه السلام لَهُ: صافَحْتَ الْحَجَرَ وَ وَقَفْتَ بِمَقامِ اِبْراهِیمَ علیه السلام وَصَلَّیْتَ بِهِ رَکْعَتَینِ؟

قالَ: نَعَمْ

فَصاحَ علیه السلام صَیْحَةً کادَ یُفارِقُ الدُّنیا ثُمَّ قالَ علیه السلام: آهٍ آهٍ، مَنْ صافَحَ الْحَجَرَ الْاَسْوَدَ فَقَدْ صافَحَ اللّهَ تَعالی. فَانْظُرْ یا مِسْکین لا تُضَیِّعْ اَجْرَ ما عَظُمَ حُرْمَتُهُ وَتَنْقُضِ الْمُصافَحَةَ بِالْمُخالَفَةِ وَ قَبْضِ الْحَرامِ نَظیرَ اَهْلِ الآثامِ.

ثُمَّ قالَ علیه السلام: نَوَیْتَ حینَ وَقَفْتَ عِنْدَ مَقامِ اِبْراهیمَ علیه السلام اَنَّکَ وَقَفْتَ عَلی کُلِّ طاعَةٍ وَ تَخَلَّفْتَ عَنْ کُلِّ مَعْصِیَةٍ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَحینَ صَلَّیْتَ فِیهِ رَکْعَتَیْنِ نَوَیْتَ اَنَّکَ صَلَّیْتَ بِصَلاةِ اِبْراهِیمَ علیه السلام وَ اَرْغَمْتَ بِصَلاتِکَ اَنْفَ الشَّیطانِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام لَهُ: فِما صافَحتَ الحَجَر الاَسوَد وَ لا وَقَفتَ عِندَ المَقام وَ لا صَلّیتَ فیهِ رَکعَتینِ.

ثُمَّ قَالَ علیه السلام لَهُ: أَشْرَفْتَ عَلَی بِئْرِ زَمْزَمَ وَ شَرِبْتَ مِنْ مَائِهَا؟

قَالَ: نَعَمْ

قَالَ علیه السلام: نَوَیْتَ أَنَّکَ أَشْرَفْتَ عَلَی الطَّاعَةِ وَ غَضَضْتَ طَرْفَکَ عَنِ الْمَعْصِیَةِ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَمَا أَشْرَفْتَ عَلَیْهَا وَ لَا شَرِبْتَ مِنْ مَائِهَا.

ثُمَّ قَالَ علیه السلام لَهُ: أَ سَعَیْتَ بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ وَ مَشَیْتَ وَ تَرَدَّدْتَ بَیْنَهُمَا؟

قَالَ: نَعَمْ

قَالَ لَهُ علیه السلام: نَوَیْتَ أَنَّکَ بَیْنَ الرَّجَاءِ وَ الْخَوْفِ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَمَا سَعَیْتَ وَ لَا مَشَیْتَ وَ لَا تَرَدَّدْتَ بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَة.

ثُمَّ قَالَ علیه السلام: أَ خَرَجْتَ إِلَی مِنًی؟

قَالَ: نَعَمْ.

قَالَ علیه السلام: نَوَیْتَ أَنَّکَ آمَنْتَ النَّاسَ مِنْ لِسَانِکَ وَ قَلْبِکَ وَ یَدِکَ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَمَا خَرَجْتَ إِلَی مِنی.

ثُمَّ قَالَ علیه السلام لَهُ: أَ وَقَفْتَ الْوَقْفَةَ بِعَرَفَةَ وَ طَلَعْتَ جَبَلَ الرَّحْمَةِ وَ عَرَفْتَ وَادِیَ نَمِرَةَ وَ دَعَوْتَ اللَّهَ سُبْحَانَهُ عِنْدَالْمِیلِ وَ الْجَمَرَاتِ؟

قالَ: نَعَم

قَالَ علیه السلام: هَلْ عَرَفْتَ بِمَوْقِفِکَ بِعَرَفَةَ مَعْرِفَةَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ أَمْرَ الْمَعَارِف وَالْعُلُومِ وَ عَرَفْتَ قَبْضَ اللَّهِ عَلَی صَحِیفَتِکَ وَ اطِّلَاعَهُ عَلَی سَرِیرَتِکَ وَ قَلْبِکَ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: نَوَیْتَ بِطُلُوعِکَ جَبَلَ الرَّحْمَةِ أَنَّ اللَّهَ یَرْحَمُ کُلَّ مُؤْمِن وَ مُؤْمِنَةٍ وَ یَتَوَلَّی کُلَّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ

قالَ علیه السلام: قَالَ فَنَوَیْتَ عِنْدَ نَمِرَةَ أَنَّکَ لَا تَأْمُرُ حَتَّی تَأْتَمِرَ وَ لَا تَزْجُرُ حَتَّی تَنْزَجِرَ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَنَوَیْتَ عِنْدَ نَمِرَةَ أَنَّکَ لَا تَأْمُرُحَتَّی تَأْتَمِرَ وَ لَا تَزْجُرُ حَتَّی تَنْزَجِرَ قَالَ لَا قَالَفَعِنْدَ مَا وَقَفْتَ عِنْدَ الْعَلَمِ وَ النَّمِرَاتِ نَوَیْتَ أَنَّهَا شَاهِدَةٌ لَکَ عَلَی الطَّاعَاتِ حَافِظَةٌ لَکَ مَعَ الْحَفَظَةِ بِأَمْرِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ؟

قالَ: لا

قالَ علیه السلام: فَمَا وَقَفْتَ بِعَرَفَةَ وَ لَا طَلَعْتَ جَبَلَ الرَّحْمَةِ وَ لَاعَرَفْتَ نَمِرَةَ وَ لَا دَعَوْتَ وَ لَا وَقَفْتَ عِنْدَ النَّمِرَاتِ.

ثُمَّ قَالَ علیه السلام: مَرَرْتَ بَیْنَ الْعَلَمَیْنِ وَ صَلَّیْتَ قَبْلَ مُرُورِکَ رَکْعَتَیْنِ وَ مَشَیْتَ بِمُزْدَلِفَةَ وَ لَقَطْتَ فِیهَا الْحَصَی وَمَرَرْتَ بِالْمَشْعَرِ الْحَرَامِ؟

قَالَ: نَعَمْ

قَالَ علیه السلام: فَحِینَ صَلَّیْتَ رَکْعَتَیْنِ نَوَیْتَ أَنَّهَا صَلَاةُ شُکْرٍ فِی لَیْلَةِ عَشْرٍ تَنْفِی کُلَّ عُسْرٍ وَ تُیَسِّر کُلَّ یُسْرٍ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا مَشَیْتَ بَیْنَ الْعَلَمَیْنِ وَ لَمْ تَعْدِلْ عَنْهُمَا یَمِیناً وَ شِمَالًا نَوَیْتَ أَنْ لَا تَعْدِلَ عَنْ دِینِ الْحَقِّ یَمِیناً وَ شِمَالًا لَا بِقَلْبِکَ وَ لَا بِلِسَانِکَ وَ لَابِجَوَارِحِکَ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا مَشَیْتَ بِمُزْدَلِفَةَ وَ لَقَطْتَ مِنْهَا الْحَصَی نَوَیْتَ أَنَّکَ رَفَعْتَ عَنْکَ کُلَّ مَعْصِیَةٍ وَ جَهْلٍ وَ ثَبَّتَّ کُلَّ عِلْمٍ وَ عَمَلٍ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا مَرَرْتَ بِالْمَشْعَرِ الْحَرَامِ نَوَیْتَ أَنَّکَ أَشْعَرْتَ قَلْبَکَ إِشْعَارَ أَهْلِ التَّقْوَی وَ الْخَوْفَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَمَا مَرَرْتَ بِالْعَلَمَیْنِ وَ لَا صَلَّیْتَ رَکْعَتَیْنِ وَ لَامَشَیْتَ بِالْمُزْدَلِفَةِ وَ لَا رَفَعْتَ مِنْهَا الْحَصَی وَ لَامَرَرْتَ بِالْمَشْعَرِ الْحَرَامِ.

ثُمَّ قَالَ علیه السلام لَهُ: وَصَلْتَ منا وَ رَمَیْتَ الْجَمْرَةَ وَ حَلَقْتَ رَأْسَکَ وَذَبَحْتَ هَدْیَکَ وَصَلَّیْتَ فِی مَسْجِدِ الْخَیْفِ وَ رَجَعْتَ إِلَی مَکَّةَ وَ طُفْتَ طَوَافَ الْإِفَاضَةِ؟

قَالَ: نَعَمْ

قَالَ علیه السلام: فَنَوَیْتَ عِنْدَ مَا وَصَلْتَ منا وَ رَمَیْتَ الْجِمَارَ أَنَّکَ بَلَغْتَ إِلَی مَطْلَبِکِ وَ قَدْ قَضَی رَبُّکَ لَکَ کُلَّ حَاجَتِکَ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا رَمَیْتَ الْجِمَارَ نَوَیْتَ أَنَّکَ رَمَیْتَ عَدُوَّکَ إِبْلِیسَ وَ غَضِبْتَهُ بِتَمَامِ حَجِّکَ النَّفِیسِ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا حَلَقْتَ رَأْسَکَ نَوَیْتَ أَنَّکَ تَطَهَّرْتَ مِنَ الْأَدْنَاسِ وَ مِنْ تَبِعَةِ بَنِی آدَمَ وَ خَرَجْتَ مِنَ الذُّنُوبِ کَمَا وَلَدَتْکَ أُمُّکَ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا صَلَّیْتَ فِی مَسْجِدِ الْخَیْفِ نَوَیْتَ أَنَّکَ لَاتَخَافُ إِلَّا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذَنْبَکَ وَ لَا تَرْجُو إِلَّارَحْمَةَ اللَّهِ تَعَالَی؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا ذَبَحْتَ هَدْیَکَ نَوَیْتَ أَنَّکَ ذَبَحْتَ حَنْجَرَةَ الطَّمَعِ بِمَا تَمَسَّکْتَ بِهِ مِنْ حَقِیقَةِ الْوَرَعِ وَ أَنَّک اتَّبَعْتَ سُنَّةَ إِبْرَاهِیمَ علیه السلام بِذَبْحِ وَلَدِهِ وَ ثَمَرَةِ فُؤادِهِ وَ رَیْحَانِ قَلْبِهِ وَحَاجَّهُ سُنَّتُهُ لِمَنْ بَعْدَهُ وَ قَرَّبَهُ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی لِمَنْ خَلْفَهُ؟

قَالَ: لَا

قَالَ علیه السلام: فَعِنْدَ مَا رَجَعْتَ إِلَی مَکَّةَ وَ طُفْتَ طَوَافَ الْإِفَاضَةِ نَوَیْتَ أَنَّکَ أَفَضْتَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ تَعَالَی وَ رَجَعْتَ إِلَی طَاعَتِهِ وَ تَمَسَّکْتَ بِوُدِّهِ وَ أَدَّیْتَ فَرَائِضَهُ وَتَقَرَّبْتَ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی؟

قَالَ: لَا

قَالَ لَهُ زَیْنُ الْعَابِدِینَ علیه السلام: فَمَا وَصَلْتَ منا وَ لَا رَمَیْتَ الْجِمَارَ وَ لَا حَلَقْتَ رَأْسَکَ وَ لَا أَدَّیْتَ نُسُکَکَ وَ لَا صَلَّیْتَ فِی مَسْجِدِالْخَیْفِ وَ لَا طُفْتَ طَوَافَ الْإِفَاضَةِ وَلَا تَقَرَّبْتَ ارْجِعْ فَإِنَّکَ لَمْ تَحُجَّ.

فَطَفِقَ الشِّبْلِیُّ یَبْکِی عَلَی مَا فَرَّطَهُ فِیحَجِّهِ وَ مَا زَالَ یَتَعَلَّمُ حَتَّی حَجَّ مِنْ قَابِلٍ بِمَعْرِفَةٍ وَ یَقِین.[1]

 

نقل است در این هنگام شبلی به گریه درآمد و بر غفلت و تقصیر خویش و از دست دادن آن همه فایده و آثار و اسرار گران‌قدر حج، سخت گریست. و از آن پس به فراگیری بیشتر معارف و علوم و رموز حج پرداخت تا در موسم حجی دیگر  با معرفتی سرشار و یقینی استوار، حج گزارد.

 

فرمودند: آیا حج کرده ای ای شبلی؟
عرض کرد: بلی یابن رسول الله.
سپس فرمودند: آیا در میقات فرود آمدی و لباسهای دوخته را از تن کندی و غسل نمودی؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: پس هنگامیکه در میقات فرود آمدی آیا نیت کردی که لباس معصیت را از تن کنده و لباس طاعت پوشیده ای؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: آیا وقتیکه لباسهای دوخته ات را کندی، نیت کردی که از ریاء و نفاق و دخول در شبهات خود را برکنار کرده ای؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس در آن هنگام که غسل کردی آیا نیت کردی که از خطاها و گناهان، خود را شستشو داده ای؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس نه در میقات فرود آمده ای و نه لباسهای دوخته ات را از تن کنده ای و نه غسل کرده ای.
سپس فرمودند: آیا خود را تنظیف نموده ای و محرم شده ای و عقد به حج بسته ای؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: پس هنگامیکه خود را تنظیف نمودی و محرم شدی و پیمان حج بستی آیا نیت کردی که خود را به نور توبۀ خالصه برای خدای تعالی تنظیف نموده ای؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس وقتیکه محرم شدی آیا نیت کردی که تو بر خود حرام کرده ای هر محرّمی را که خدای عزوجل حرام فرموده؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس وقتیکه پیمان حج بستی آیا نیت کردی که هر بستگی را به غیر خدا گشودی؟
عرض کرد: نه.
امام علیه السلام فرمودند: نه تنظیف کرده ای و نه محرم شده و نه عقد به حج بسته ای.
به او فرمودند: آیا داخل میقات شده ای و دو رکعت نماز احرام بجای آورده ای و تلبیه گفته ای؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: پس وقتیکه داخل میقات شدی آیا نیت کردی که تو به نیت زیارتی؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس وقتیکه دو رکعت نماز احرام بجای آوردی آیا نیت کردی که متقرب به خدا شده ای به بهترین اعمال از نماز و بزرگترین حسنات بندگان؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس وقتیکه تلبیه گفتی آیا نیت کردی که هر طاعتی را فقط برای خدا گفته ای و از هر معصیتی زبان بسته ای؟
عرض کرد: نه.
امام علیه السلام به او فرمودند: نه داخل در میقات شده ای و نه نماز خوانده ای و نه تلبیه گفته ای.
سپس به او فرمودند: آیا داخل حرم شده ای و کعبه را دیده ای و نماز خوانده ای؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: پس وقتیکه داخل حرم شدی آیا نیت کردی که بر خود حرام کرده ای هر غیبتی را که غیبت مسلمین از اهل اسلام را میکنی؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس وقتیکه به مکه رسیدی آیا به قلب خود نیت کردی که تو قصد خدا را کرده ای؟
عرض کرد: نه.
امام علیه السلام فرمودند: پس نه داخل حرم شده ای و نه کعبه را دیده ای و نه نماز خوانده ای.
سپس فرمودند: آیا طواف خانه را کرده ای و مس ارکان نموده ای و سعی کرده ای؟
عرض کرد: بلی.
امام علیه السلام فرمودند: پس هنگامیکه سعی کردی آیا نیت کردی که فرار به سوی خدا کرده ای، و خدایی که علام الغیوب است، این را از تو دانست؟
عرض کرد: نه.
امام علیه السلام فرمودند: پس نه طواف کرده ای و نه مس ارکان نموده ای و نه سعی کرده ای.
سپس به او فرمودند: آیا مصافحه با حجر نمودی و در مقام ابراهیم علیه السلام وقوف کردی و در آنجا دو رکعت نماز خواندی؟
عرض کرد: بلی.
پس صیحه ای امام علیه السلام کشیدند که نزدیک بود از دنیا مفارقت نمایند پس از آن فرمودند: آه آه. و بعد امام علیه السلام فرمودند: هرکس مصافحه با حجرالاسود کند پس به تحقیق مصافحه با خدای تعالی نموده، پس نیکو بنگر ای مسکین، ضایع مکن اجر آنچه را که حرمتش عظیم است و بشکنی مصافحه را با مخالفت کردن و گرفتن حرام همچون بت پرستان.
سپس امام علیه السلام فرمودند: وقتیکه در نزد مقام ابراهیم علیه السلام وقوف نمودی آیا نیت کردی که واقف بر هر طاعتی شده ای و تخلف از هر معصیتی کرده ای؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس وقتیکه دو رکعت نماز در آنجا بجای آوردی آیا نیت کردی که نماز کرده ای به نماز ابراهیم علیه السلام و با نمازت بینی شیطان را به خاک مالیده ای؟
عرض کرد: نه.
به او فرمودند: پس نه مصافحه با حجرالاسود کرده ای و نه در نزد مقام وقوف نموده ای و نه دو رکعت نماز در آنجا بجای آورده ای.
سپس امام علیه السلام به او فرمودند: آیا مشرِف بر چاه زمزم شدی و از آبش نوشیدی؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: آیا نیت کردی که تو مشرِف بر طاعت شده ای و چشم از معصیت پوشیده ای؟
عرض کرد: نه.
امام علیه السلام فرمودند: پس نه مشرِف بر زمزم شده ای و نه از آبش خورده ای.
سپس امام علیه السلام به او فرمودند: آیا سعی بین صفا و مروه کرده ای و راه رفته ای و رفت و آمد بین آن دو نموده ای؟
عرض کرد: بلی.
به او فرمودند: آیا نیت کردی که تو بین امید و ترس هستی؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس نه سعی کرده ای و نه راه رفته ای و نه رفت و آمد بین صفا و مروه کرده ای. سپس فرمودند: آیا به سوی مِنی بیرون رفتی؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: آیا نیت کردی که در امن قرار دادی مردم را از زبانت و قلبت و دستت؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس خارج به سوی مِنی نشده ای.
سپس به او فرمودند: آیا وقوف عرفات را کردی و بالای جبل الرحمه رفتی و وادی نَمره را شناختی و در نزد میل و جمرات خدای سبحانه را خواندی (دعا کردی)؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: آیا به وقوف در عرفه دانستی معرفت خدای سبحانه را امر معارف و علوم را، و عارف شدی به اینکه صحیفه تو در دست خداست و دانستی دانا بودن او را (خدا را) بر دلت و قلبت؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: با بالای جبل الرحمه رفتنت آ یا نیت کردی که خداوند رحم میفرماید هر مؤمن و مؤمنه ای را و دوست میدارد هر مسلم و مسلمه ای را؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس آیا در نزد نَمِره نیت کردی که امر نکنی تا خودت تن به امر دهی و نهی نکنی تا خودت قبول نهی نکنی؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: آنگاه که وقوف کردی در نزد عَلَم و نَمِرات آیا نیت کردی که آنها شاهد تو اند بر طاعات، حافظ تو اند با حفظه، به امر پرورندۀ آسمانها؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس نه وقوف در عرفه کرده ای و نه از جبل الرحمه بالا رفته ای و نه نَمره را شناخته ای و نه دعا کرده ای و نه وقوف در نزد نَمِرات نموده ای.
سپس فرمودند: آیا از بین عَلَمین گذشتی و قبل از گذشتنت دو رکعت نماز خوانده ای و در مزدلفه راه رفته ای و سنگ ریزه ها را در آنجا برچیده ای و مرور به مشعرالحرام کرده ای؟
عرض کرد: بلی.
فرمودند: پس وقتیکه دو رکعت نماز را خواندی آیا نیت کردی که آن نماز شکر است در شب دهم میزداید هر تنگی را و آسانتر میکند هر آسانی را؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: هنگامیکه بین عَلَمین راه رفتی در حالیکه به چپ و راست هم نگشتی آیا نیت کردی که از دین حق هم عدول به چپ و راست نکنی، نه به قلبت و نه به زبانت و نه به جوارحت؟
عرض کرد: نه.
فرمودند: پس هنگامیکه در مزدلفه راه رفتی و از آن سنگ برچیدی آیا نیت کردی که هر معصیت و جهلی را از خود برداشته و هر علم و عملی را ثابت کرده ای؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: پس آنگاه که مرور بر مشعرالحرام کردی آیا نیت کردی که در دل گرفته باشی مثل آن را که اهل تقوی و خوف برای خدای عزوجل در دل میگیرند؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: پس به عَلَمین مرور نکرده ای و نه دو رکعت نماز را بجای آورده ای و نه در مزدلفه راه رفته ای و نه از آن سنگریزه برچیده ای و نه مرور به مشعرالحرام کرده ای.

سپس به او فرمودند: آیا به مِنی رسیده ای و سرت را تراشیده ای و هدی خود را ذبح کرده ای و در مسجد خیف نماز خوانده ای و به مکه بازگشته ای و طواف افاضه را انجام داده ای؟

عرض کرد: بلی.

فرمودند: پس وقتی به مِنی رسیدی و رمی جمارات نمودی آیا نیت کردی که تو به مطلبت رسیده ای و خداوند، کل حاجت تو را برآورده؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: پس آنجا که رمی جمارات کردی آیا نیت کردی که رمی کرده ای دشمنت شیطان را و با تمام کردن حج گران قدرت، غضب بر او نموده ای؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: آنجا که سر خود را تراشیدی آیا نیت کردی که از چرکیها و از مظالم بنی آدم خود را پاک کرده ای و از گناهان بیرون رفته ای مثل وقتیکه مادرت تو را زائیده است؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: پس آنجا که در مسجد خیف نماز کردی آیا نیت کردی که خوفی نداری مگر از خدای عزوجل و از گناهت، و امید نداری مگر رحمت خدای تعالی را؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: آنجا که هدی خودت را ذبح کردی گلوی طمع را به اینکه متمسک به حقیقت پرهیزگاری شده ای و تبعیت کرده ای سنت ابراهیم علیه السلام را به ذبح فرزندش و میوۀ دلش و رحمت قلبش و حاجۀ۱ سنتش برای کسانیکه بعد از اویند و مقرب کرد اورا به سوی خدای تعالی برای آیندگان؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: وقتیکه برگشتی به سوی مکه و طواف افاضه را انجام دادی آیا نیت کردی که پر شده ای از رحمت خدا، و بازگشت به طاعت او کرده ای و متمسک به دوستی او شده ای و فرایضت را ادا کرده ای و تقرب به سوی خدای تعالی جسته ای؟

عرض کرد: نه.

فرمودند: پس نه به مِنی رسیده ای و نه رمی جمار کرده ای و نه سرت را تراشیده ای و نه ذبحت را انجام داده ای و نه در مسجد خیف نماز خوانده ای و نه طواف افاضه کرده ای و نه تقرب جسته ای، برگرد همانا تو حج نکرده ای.


[1] – تزكية النفس، ج1، ص203

نوشته های مشابه

← نوشته قبلی

نوشته بعدی →

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *