سپاس را پاداش دهى، با آن که خود، سپاس را الهام کرده‌اى. عیب پوشانی، با آن که بنده، در خور رسوایی است. بخشنده‌ای با آن که بنده، در خور محرومیت است. کار خود را، بر احسان، و قدرت خود را، بر گذشت نهاده‌اى. برای بازگشت به سوی تو، نافرمانی را با بردبارى و ستمگری را با مدارا پاداش می‌دهی
دیدگاهتان را بنویسید