مناسبت: میلاد با سعادت فاطمه زهرای اطهر سَلامُ‌الله‌عَلَیْها
20 جمادی الثانی
آری مولودی که رائحه بهشت و عطر عصمت می‌داد؛ پا به عرصه وجود نهاد، تا کوثر رسالت و مام نبوت و هم‌کفو ولایت و مادر امامت و سرور زنان عالم شود، تا ذریه آن بزرگوار بار مسئولیت رهبری و هدایت بشری را بر دوش کشند و عدالت را در جهان بگسترانند و بشریت را به شاهراه سعادت و خوشبختی رهنمون سازند.
تولد باعث و بانی خلقت، مکمل رسالت، کوثر نبوت، مام نبوت، هم‌کفو ولایت، مادر امامت و سرور زنان عالم مبارک
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ
میلاد با سعادت فاطمه زهرای اطهر سَلامُ‌الله‌عَلَیْها
همان گونه که زندگی کوتاه حضرت فاطمه زهرای سَلامُ‌الله‌عَلَیْها سرشار از ناگفته‌های زیاد است و قدرش همچون قبرش ناشناخته مانده است؛ اسرار تولّد آن بزرگوار نیز ناگفته‌های بسیار دارد.
تولّد شخصیتی که باعث خلقت، مکمل رسالت، مام نبوت، پایه‌گذار ولایت و هم‌کفو امامت، است؛ به یقین با یک برنامه ریزی طولانی از ناحیه خداوند تبارک و تعالی محقق شده است که به بخشی از آن اشاره می‌شود.
بشارت خداوند به وجود حضرت فاطمه سَلامُ‌الله‌عَلَیْها
خداوند تبارک و تعالی در معراج، بشارت تولّد حضرت فاطمه را به پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ وسَلَّم داد: یَا مُحَمَّد إِنَّ اللهَ تَعَالَی یُبَشِّرُکَ بِفَاطِمَةَ. ای پیامبر! خداوند ولادت فاطمه را به تو بشارت می‌دهد. بشارت به وجود مقدّس حضرت فاطمه در معراج و نام‌گذاری خداوند برای فاطمه، دلیل بر اهمّیت تولّد ایشان و شخصیت والای آن بزرگوار است.
فرمان الهى، بر خلقتى مبارک
علّامه مجلسی به سند مُفَضَّل از قول امام صادق عَلَيْهِ‌الْسَّلام نقل می‌کند که جبرئيل با هیبت کامل خدمت پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ وسَلَّم رسید و عرض داشت: یَا مُحَمَّدُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی یَقْرَأُ عَلَیْکَ السَّلَامَ وَ هُوَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَعْتَزِلَ عَنْ خَدِیجَۀَ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً. ای پیامبر خداوند تبارک و تعالی سلام رساند و دستور داد چهل شبانه روز از خدیجه کبری فاصله بگیری. و پیامبر گرامی اسلام طبق دستور خداوند، چهل روز، با عبادت و نماز و روزه از خديجه کبری فاصله می‌گیرد: فَأَقَامَ النَّبِیُّ أَرْبَعِینَ یَوْماً یَصُومُ النَّهَارَ وَ یَقُومُ اللَّیْلَ.
وقتی حضرت خدیجه سَلامُ‌الله‌عَلَیْها از این رفتار متعجب می‌شود، برای حضرت خدیجه توسط عمّار یاسر پیام می‌فرستد و می‌فرماید: یَا خَدِیجَۀُ لَا تَظُنِّی أَنَّ انْقِطَاعِی عَنْکِ هِجْرَةٌ وَ لَا قِلًی وَ لَکِنْ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی بِذَلِکَ لِتُنْفِذَ أَمْرَهُ فَلَا تَظُنِّی یَا خَدِیجَۀُ إِلَّا خَیْراً فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبَاهِی بِکِ کِرَامَ مَلَائِکَتِهِ کُلَّ یَوْمٍ مِرَاراً. گمان نکن که من از تو بریده و تو را رها کرده‌ام؛ بلکه پروردگارم به آن دستور فرموده است. در آن، خیر بیاندیش که خداوند هر روز به وجود تو به بزرگان فرشته‌ها افتخار می‌کند.
نزول جبرئیل و تحفه الهی
پس از سپری شدن چهل روز، جبرئیل فرود می‌آید و عرضه می‌دارد: یَا مُحَمَّدُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی! یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ هُوَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَتَأَهَّبَ لِتَحِیَّتِهِ وَ تُحْفَتِهِ. ای پیامبر! خداوند درود فرستاد و دستور داد تا خود را برای هدیه و تحفه الهی آماده سازی. در این هنگام پیامبر از جبرئیل سؤال کرد تحفه پروردگار چیست؟ یَا جَبْرَئِیلُ وَ مَا تُحْفَۀُ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ مَا تَحِیَّتُهُ و جبرئیل اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و عرضه می‌دارد: لَا عِلْمَ لِی. نمی‌دانم. در آن هنگام، میکائیل که فرشته رزق و روزی است با ظرفی سرپوشیده فرود می‌آید و آن را جلوی پیامبر قرار می‌دهد و جبرئیل به پیامبر عرضه می‌دارد: پروردگار دستور داده که با این غذا افطار کنی و پیامبر با آن مائده بهشتی افطار می‌کند.
پس از آن‌که پیامبر از غذای بهشتی تناول می‌نماید، جبرئیل او را امر به نزدیکی با خدیجه کبری می‌کند و پیامبر عازم خانه می‌شود و خدیجه کبری با شادمانی فراوان از پیامبر استقبال می‌کند و در آن شب نورانی، خدیجه کبری، فاطمه زهرا را باردار می‌شود.
پیامبر گرامی اسلام به خدیجه کبری می‌فرماید: هَذَا جَبْرَئِیلُ یُبَشِّرُنِی أَنَّهَا أُنْثَی وَ أَنَّهَا النَّسَمَۀُ الطَّاهِرَۀُ الْمَیْمُونَۀُ وَ أَنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی سَیَجْعَلُ نَسْلِی مِنْهَا وَ سَیَجْعَلُ مِنْ نَسْلِهَا أَئِمَّۀً فِی الْأُمَّۀِ یَجْعَلُهُمْ خُلَفَاءَهُ فِی أَرْضِهِ بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِهِ. جبرئیل به من خبر داد که آن جنین تو دختر است و نسلی پاک و مطهّر دارد و خداوند متعال نسل مرا از ذریّه او قرار داده و از نسل او امامانی خواهند آمد که پس از من و بعد از اتمام وحی، خلیفه‌های الهی بر روی زمین خواهند بود.
گرچه نسل هر فردی از طریق فرزند ذکور ادامه می‌یابد و کسی که فرزند پسر ندارد، آن را ابتر می‌خواندند؛ ولی یکی از رازهای وجود مقدّس حضرت زهرا این است که در آن جامعه جاهلی که دختر حق حیات نداشت، نسل برترین انسان‌های هستی و خلیفه‌های الهی از وجود مقدس او ادامه یابد.
حضرت فاطمه مونس مادر
هنگامی که خدیجه کبری با پیامبر گرامی اسلام که یتیم و فقیر مکه بود ازدواج نمود، زنان مکّه آن حضرت را تحریم کرده و از او دوری گزیدند تا این که آن بزرگوار فاطمه زهرا را باردار شد و حمل انیس و مونس مادر گردید. فَلَمَّا حَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ صَارَتْ تُحَدِّثُهَا فِی بَطْنِهَا وَ تُصَبِّرُهَا. زمانی که به فاطمه باردار شد، حضرت فاطمه در بطن حضرت خدیجه با او حرف می‌زد و او را به صبر و شکیبایی دعوت می‌نمودند.
حضور چهار زن برتر جهان هنگام تولّد
هنگامی که وضع حمل فرارسید، خدیجه کبری به زنان قریش و بنی هاشم برای کمک پیغام فرستاد اما آنها با کینه‌ای که از ازدواج آن بزرگوار با پیامبر به دل داشتند، از کمک کردن، سر باز زدند اما خداوند بنده مخلص خود که حامل اشرف مخلوقات است را تنها نگذاشت و رسولان خود را برای یاری او فرستاد.
دَخَلَ عَلَیْهَا أَرْبَعُ نِسْوَۀٍ طِوَالٍ کَأَنَّهُنَّ مِنْ نِسَاءِ بَنِی هاشِمٍ فَفَزِعَتْ مِنْهُنَّ فَقَالَتْ لَهَا إِحْدَاهُنَّ لَا تَحْزَنِی یَا خَدِیجَۀُ فَإِنَّا رُسُلُ رَبِّکِ إِلَیْکِ وَ نَحْنُ أَخَوَاتُکِ أَنَا سَارَۀُ وَ هَذِهِ آسِیَۀُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُکِ فِی الْجَنَّۀِ وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ هَذِهِ صَفُورَاءُ بِنْتُ شُعَیْبٍ. چهار زن بلند قامت و نورانی بر او وارد شدند که شبیه زنان بنی هاشم بودند. حضرت خدیجه چون آنها را دید، ترسید. یکی از آنان گفت: ای خدیجه! ناراحت مباش؛ چرا که ما را پروردگارت به سوی تو فرستاده است. ما خواهران تو هستیم؛ من ساره هستم و ایشان آسیه، دختر مزاحم، رفیق تو در بهشت، این مریم، دختر عمران و ایشان صفورا، دختر شعیب است.
هنگامه تولد
حضرت فاطمه پا به عرصه وجود نهاد و بانوان بهشتی آن بزرگوار را با آب کوثر شستشو دادند و با لباس‌های بهشتی او را پوشاندند. در آن هنگام نوری عظیم از آن بزرگوار درخشید و به تمام خانه‌های مکّه وارد شد و شرق و غرب عالم را روشن کرد: فَلَمَّا سَقَطَتْ إِلَی الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ حَتَّی دَخَلَ بُیُوتَاتِ مَکَّۀَ وَ لَمْ یَبْقَ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا مَوْضِعٌ إِلَّا أَشْرَقَ فِیهِ ذَلِکَ النُّورُ.
آن‌گاه نوزاد با شهادتین لب به سخن گشود: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَ أَنَّ أَبِی رسول الله سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَنَّ بَعْلِی سَیِّدُ الْأَوْصِیَاءِ وَ أَنَّ وُلْدِی سَیِّدُ الْأَسْبَاطِ. سپس نام تک تک فرزندان معصومش را برد و بر آنها سلام فرستاد: ثُمَّ سَلَّمَتْ عَلَیْهِنَّ وَ سَمَّتْ کُلَّ وَاحِدَۀٍ مِنْهُنَّ بِاسْمِهَا.
هنگامى که فاطمه زهرا عليهاالسلام به دنيا آمد. فرشته وحى بر وجود مبارک رسول خدا نازل گشت و درود خداوند تبارک و تعالى را بر رسول‌اش و بر مولود بی‌نظیرش ابلاغ فرمود و پیامبر گرامی اسلام با شنيدن خبر تولد سر به سجده‌ى شکر گذارد و خداى عزوجل را بر عطاى اين نعمت مبارک و خجسته سپاس گفت.
در این هنگام پیامبر وارد خانه شد و نوزاد را در بغل گرفت و در گوش راست نوزاد اذان و در گوش چپ او اقامه گفت و بارها می‌فرمود: فَکُلَّما اِشتَقتُ اِلی الجَنَّۀِ قَبَّلتُها وَ ما قَبَّلتُها الّا وَجدتُ رائحۀَ شجرۀِ طوبی مِنها، هِی حوراءُ انسیۀُ. پس هر گاه که مشتاق بهشت می‌شوم، او را می‌بوسم و بوی درخت طوبا را استشمام می‌کنم. او فرشته‌ای با ظاهر انسانی است.
فاطمه زهرا پا به عرصه وجود نهاد تا بار غم ابتر بودن را از چهرهى پدر بزداید و کوثر رسالت شود: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ . إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ . فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ . إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ. به نام خداوند رحمتگر مهربان . ما به تو كوثر عطا کردیم . پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن و به یقین دشمنت ابتر و بى تبار است.
آری مولودی که رائحه بهشت و عطر عصمت می‌داد؛ دیده به جهان گشود تا شادمانی دل خدیجه کبری باشد و تا کوثر رسالت و مام نبوت و هم‌کفو امامت و سرور زنان عالم شود و تا ذریه آن بزرگوار بار مسئولیت رهبری و هدایت بشری را بر دوش کشند و عدالت را در جهان بگسترانند و بشریت را به شاهراه سعادت و خوشبختی رهنمون سازند.
الّلهمَّ صَلِّ علی فاطمۀَ و أبیها و بَعلِها وَ بَنیها و السِّرالمُستَودِعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُکَ.
دیدگاهتان را بنویسید