در شگفتم از کسى که میترسد؛ چرا به «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ» پناه نمی‌برد؟
و در شگفتم از كسى كه اندوهگين است؛ چرا به «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ » پناه نمی‌برد؟
و در شگفتم از كسى كه نيرنگ خورده است؛ چرا به «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ» پناه نمی‌برد؟
و در شگفتم از كسى كه خواهان دنيا است؛ چرا به «ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ» پناه نمى‌برد؟
دیدگاهتان را بنویسید