مجموعه قوانین و مقررات «سندِ الکترونیک» ، «دادرسیِ الکترونیک» ، «بهره وری فضایِ مجازی» و «جرائم و مجازات فضای مجازی»
چکیده :
«قانون نویسی» برای اجرای صحیح است و اگر «در اجرا» صحیح انجام نشود مشکلات فراوانی برای هر جامعه ایجاد خواهد کرد.
در جمهوری اسلامی ایران و پیش از انقلاب اسلامی ، از دوران مشروطه تا امروز ، در نظام حقوقی کشور همواره این سخنان مطرح بوده است که هرگاه مسئله یا مشکلی پدید آمد، بلافاصله گفته شد :«قانونی برای آن وجود ندارد»، خصوصا اگر در زمینه ای، بحران باشد (چه بحران «واقعی یا توهمی») ، این جمله بیشتر تکرار می شود و در نتیجه وقت فراوانی از مسئولین و مدیران اجرایی و کادر مختلف مجلس و نمایندگان و دولت، صرف نوشتن قوانین جدید می شود.
اما در عمل ؟ آن بحران یا مسئله حل نمیشود و مجدداً چند سال بعد، افراد با ذکر این جمله که «قانون نداریم» مجدداً نشسته و همان سیکل بسته را عملیاتی کرده و قانون نوشته اند.
به همین دلیل «انباره بزرگ قانون» وجود دارد که گاه تکراری و گاه متناقض است و در عمل مشخص نمیشود که کدام ناسخ و کدام منسوخ است و در نتیجه مجریان، همچنان می‌تواند با تکیه بر «صدر ماده» و یا «ذیل تبصره» ، یک مسئله را «بر خلاف روح قانون» عملی نمایند ، اما به صورت کاملا قانونی جلوه دهند.
آنچه در خصوص «فضای مجازی» اتفاق افتاده نیز با همین «پیش زمینه» قابل بررسی است. در حالی که از اولین روزهای حضور «فضای مجازی» ، جمهوری اسلامی ایران، قوانین فراوانی را با بهره‌وری از قوانین بین المللی نوشته است و ما در زمینه های مختلف قوانین فضای مجازی «سندِ الکترونیک» ، «دادرسیِ الکترونیک» ، «بهره وری فضایِ مجازی» ؛ «جرائم و مجازات فضای مجازی» و «جرائم و مجازات از طریق فضای مجازی» کمبودی نداریم اما همچنان این ادعا که ما قانون نداریم موجب شده است تا با قانون نویسی با اتلاف وقت و عمر شریف اشخاص حقیقی و حقوقی و هر از چندگاهی قانون جدیدی نوشته شود و مشکلات همچنان ادامه پیدا کند
از ابتدای ظهور «فضای مجازی» بهترین قوانین نوشته شده و فقط مشکل در اجراست.
کلید واژه ها : قانون فضای مجازی ، سندِ الکترونیک ، دادرسیِ الکترونیک ، بهره وری فضایِ مجازی، «جرائم و مجازاتِ فضای مجازی» و «جرائم و مجازات از طریق فضای مجازی»
Abstract
“Legislation” is for proper implementation, and if “implemented” is not done properly, it will create many problems for any society.
In the Islamic Republic of Iran and before the Islamic Revolution, from the time of the Constitution until today, in the legal system of the country, it has always been said that whenever an issue or problem arises, it was immediately said: “there is no law for it”, especially if Oh, be it a crisis (whether a “real or illusory” crisis), this sentence is repeated more and more, and as a result, a lot of time is spent by officials and executives and various cadres of parliament, MPs and the government writing new laws.
But in practice? That crisis or problem will not be resolved, and again a few years later, people sit down again, saying, “We have no law,” and operate the same closed cycle and write the law.
For this reason, there is a “great store of law” that is sometimes repetitive and sometimes contradictory, and in practice it is not clear which is abrogated and which is obsolete, and as a result, the executors can still rely on “the beginning of the article” or “under the comment”. Practice an issue “against the spirit of the law,” but make it perfectly legal.
What has happened to “cyberspace” can also be examined with the same “background”. While from the first days of the presence of “cyberspace”, the Islamic Republic of Iran has written many laws with the use of international law and we in various fields of cyberspace laws “electronic document”, “electronic proceedings”, “space efficiency” virtual” ; We have no shortage of “cybercrime and punishment” and “cybercrime and punishment”, but the claim that we do not have a law has led to the waste of time and honorable lives of individuals and legal entities, and from time to time a new law. Be written and problems continue
From the beginning of the emergence of “cyberspace” the best rules have been written and only difficult to implement
Keywords: cyberspace law, electronic document, electronic deed, e-litigation, cyberspace efficiency, “Cybercrime and Punishment” and “Cybercrime and Punishment Using cyberspace “
حق مولف عمومی
- این مطلب کاملا رایگان بوده و تحت مجوز خلاقیت عمومی (Creative Commons) و مالکیت عمومی (public domain) است
- برای هرنوع بهره وری از آن ، هیچ گونه مبلغی دریافت نمیشود
- هر شخصی در هر کجا و به هر زبانی می تواند آن را به صورت آنلاین یا چاپی، بازنشر دهد
شما آزاد هستید که در زمینه های ذیل اقدام کنید :
- کپی ، انتشار، توزیع و انتقال اطلاعات ؛ به هر شکل و هر مدل
- ترجمه به هر زبان و در هر کشور و در فضای مجازی و فیزیکی
- بهره وری از همه یا قسمتی از اطلاعات به صورت تجاری و غیرتجاری برای مقصود حلال و مجاز
- تدریس آن در هر موسسه، دانشگاه و مراکز علمی
تذکر: این مجوز ؛ هیچ گونه حق مولف انحصاری ، برای هیچ شخص حقیقی و حقوقی ، در هیچ زمان و مکان نخواهد داشت.
نگارش: سید محمد حسن میرداماد اصفهانی
زمستان ۱۴۰۰ انتشار آنلاین ۱۴۰۱
برای مطالعه و دریافت رایگان نسخه word مجموعه قوانین و مقررات «سندِ الکترونیک» ، «دادرسیِ الکترونیک» ، «بهره وری فضایِ مجازی» و «جرائم و مجازات فضای مجازی» اینجا کلیک نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید