حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، بعد از مخالفت با بیعت، در حرم پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَیهِ وَ آلِهِ و سَلَّم، حضور یافت و با پیامبر گرامی اسلام و با خداوند تبارک و تعالی سخن گفت.
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در زیارت پیامبر گرامی اسلام و مناجاتش با خداوند تبارک و تعالی با دو لحن متفاوت سخن گفته است. در زیارت پیامبر گرامی اسلام از نوع برخورد امت با امامت و رهبری شکایت کرد و در مناجاتش با خداوند تبارک و تعالی سخن از وظیفه به میان آورد و طلب موفقیت نمود.
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، بعد از مخالفت با بیعت، در حرم پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَیهِ وَ آلِهِ و سَلَّم، حضور یافت و با پیامبر گرامی اسلام و با خداوند تبارک و تعالی سخن گفت.
سخن با پیامبر گرامی اسلام
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در اولین اقدام وارد حرم پیامبر گرامی اسلام شد و با این جملات به زیارت آن بزرگوار پرداخت و فرمود:
اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللّه اَنَا الحُسَینُ بْنُ فاطِمَةَ فَرْخُک وَابْنُ فَرْخَتِک وَسِبْطُک الَّذى خَلَّقْتَنِى فى اُمَّتِک، فَاشْهَدْ یا نَبِىَّ اللّه اَنَّهُمْ خَذَلُونى وَلَمْ یحْفَظُونى وَهذِهِ شَکواىَ اِلَیک حَتّى اَلْقاک.
سلام بر تو اى رسول خدا ! منم حسین پسر فاطمه؛ منم فرزند دلبند و دوست داشتنی تو و فرزند دختر دلبند و دوست داشتنی تو و منم سبط و پاره‌ی تن تو که مرا براى هدایت و رهبرى میان امّت به یادگار گذاشتى. اى پیامبر خدا ! گواه باش که آنان مقام مرا پاس نداشتند و مقام معنوى مرا نادیده گرفته‌اند، این شکایت من است به پیشگاه تو، تا آنگاه که به ملاقات تو بشتابم.
سخن با خداوند تبارک و تعالی
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در شب دوم و براى دومین بار به زیارت قبر پیامبر گرامی اسلام رسید و با خداوند تبارک و تعالی به مناجات پرداخت و فرمود:
اَللّهُمَّ اِنَّ هذا قَبْرُ نَبِیک مُحَمَّدٍ صلّى اللّه علیه و آله وَاَنَا ابْنُ بِنْتِ نَبِیک وَقَدْ حَضَرنى مِنَ اْلامْرِ ما قَدْ عَلِمْتَ. اَللّهُمَّ اِنِّى اُحِبُّ الْمَعْرُوفَ وَاُنْکرُ الْمُنْکرَ وأسألُک یا ذَاالْجَلالِ وَالاْ کرامِ بِحَقِّ الْقَبْرِ وَمَنْ فِیهِ اِلاّ اخْتَرْتَ لى ما هُو لَک رِضىً وَلِرَسُولِک رِضىً.
خدایا! این قبر پیامبر تو محمد صلى اللّه علیه و آله است و من فرزند دختر پیامبر تو هستم و براى من پیش آمدى رخ داده است که خود مى‌دانى. خدایا! من معروف و نیکى را دوست دارم و از بدى و منکر بیزارم، اى خداى ذوالجلال و الاکرام به احترام این قبر و کسى که در میان آن آرمیده است از تو می‌خواهم راهى را پیش روى من گذارى که سبب خشنودى تو و پیامبر تو است. در ادامه آن بزرگوار تمام شب را به عبادت و مناجات، مشغول می‌شود.
بازخوانی قیام عاشورا با بررسی سخنان حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام
بخش سوم: سخنان حضرت امام حسین در کنار قبر پیامبر گرامی اسلام
- شکایت به محضر پیامبر گرامی اسلام
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، با زیارت، وضعیت اسف بار بوجود آمده را به پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَیهِ وَ آلِهِ و سَلَّمْ خبر داد و از دست مسببان آن، شکایت نمود.
- جنبه‌ی عمومی شکایت نه شخصی
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، به خاطر بی‌توجهی به دستور پیامبر گرامی اسلام مبنی بر جانشینی حضرتش و نادیده گرفتن حقِ معنوی امامت، از دست امت شکایت کرد اما از حقوق شخصی خود سخن به میان نیاورد.
- انتصاب به پیامبر گرامی اسلام
از آن جا که در ظاهر، دوست و دشمن، برای پیامبر گرامی اسلام جایگاه رفیع قائل بودند، حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام در شکایتش به محضر پیامبر گرامی اسلام از بین هزاران فضیلت، فقط خود را منتصب به پیامبر گرامی اسلام معرفی کرد و از کلمات “فَرْخُک” و “سِبْطُک” استفاده نمود تا شاید کسانی که در دل ذره‌ای ایمان به آن بزرگوار دارند متنبه شده و از راه کج رفته‌ی خود باز گردند.
- حرمت آزار و اذیت
گرچه بسیاری از مسلمانان، در مورد امامت و رهبری حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام یک دست نبودند اما بر سفارش پیامبر گرامی اسلام مبنی بر وجوب دوستی و رعایت حرمت آن بزرگوار و دوری از آزار و اذیت آن حضرت، اتفاق نظر داشتند، لذا حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، از این زمینه استفاده نمود و در محضر پیامبر گرامی اسلام فرمود: اَنَّهُمْ خَذَلُونى وَلَمْ یحْفَظُونى یعنی سفارش شما را در حق من مراعات نکردند؛ تا شاید از این رهگذر عواطف مسلمانان تحریک شده و با حمایت رهبری امت، راه سعادت و رستگاری را طی نمایند.
- ظلم در حق پیامبر گرامی اسلام
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در شکایتش به محضر پیامبر گرامی اسلام از کلماتی استفاده کرد که بار حقوقی بیشتری دارد، آن بزرگوار در معرفی خود از انتصابش به پیامبر گرامی اسلام سخن گفت و از کلمات “فَرْخُک” و “سِبْطُک” استفاده نمود، تا نشان دهد که ظلم نه در حق خود، که در حق پیامبر گرامی اسلام است و چون ظلم در حق پیامبر گرامی اسلام از عواقب بدتری برخوردار است؛ ظالمین را با هشدار جدی روبرو سازد.
- دو لحن متفاوت
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در زیارت پیامبر گرامی اسلام و مناجات با خداوند تبارک و تعالی با دو لحن متفاوت سخن گفت. در زیارت پیامبر گرامی اسلام از شکایت سخن گفت و در مناجاتش با خداوند تبارک و تعالی سخن از وظیفه به میان آورد و طلب موفقیت نمود.
- دو بُعد متفاوت
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، آن جا که به پیامبر گرامی اسلام شکایت می‌برد؛ به بُعد مظلومیت نظر دارد و آن جا که با خداوند تبارک و تعالی مناجات می‌کند به بُعد وظیفه نظر دارد.
- شکایت به یک مرجع
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در مناجاتش با خداوند تبارک و تعالی، برخلاف سخنانش با پیامبر گرامی اسلام از شکایت سخنی نگفت، چرا که شکایت را به چند جا نمی‌برند.
- فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، در مناجاتش با خداوند تبارک و تعالی، از شکایت سخنی نگفت، چرا که با پذیرش “وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ” جای شکایت نبود و اگر هم به نزد پیامبر اسلام شکایت کرد، از عملکرد امت بود، نه گله از شرائط بوجود آمده برای خود.
- قرار قبلی
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، با بیان “وَقَدْ حَضَرنى مِنَ اْلامْرِ ما قَدْ عَلِمْتَ” خداوندا تو از آن چه برای من پیش آمده است مطلعی؛ از قرارهایی که از قبل تعیین شده بود “وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ” سخن راند.
- اعلام آمادگی
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، با بیان “اِنِّى اُحِبُّ الْمَعْرُوفَ وَاُنْکرُ الْمُنْکرَ”؛ من معروف و نیکى را دوست دارم و از بدى و منکر بیزارم؛ آمادگی خود را برای حرکتی اصلاحی اعلام نمود.
- بیان چند حقیقت
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، با بیان “وأساءلُک … اِلاّ اخْتَرْتَ لى ما هُو لَک رِضىً وَلِرَسُولِک رِضىً” از تو می‌خواهم راهى را پیش روى من گذارى که سبب خشنودى تو و پیامبر تو است؛ چند حقیقت را اعلام نمود. هم آمادگی خود را برای عمل به وظیفه را اعلام نمود، هم هدفش را رضای خداوند تبارک و تعالی اعلام نمود، هم به همه فهماند، توفیق انجام وظیفه را باید از خداوند تبارک و تعالی، طلب کرد، هم به همگان و خاصه به مدعیان دفاع از اسلام، فهماند که هر حرکتی مطلوب نیست، حرکتی مطلوب است که برای رضای خدا و در جهت اصلاح جامعه باشد.
- ضرورت خودسازی و تهذیب نفس
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، با راز و نیاز و با مناجات با خداوند تبارک و تعالی، می‌خواهد به همه‌ی حماسه سازان و مدعیان مبارزه بفهماند که پیروزی به ارتباط با خداوند تبارک و تعالی نیاز دارد، شکست دادن دشمن به مبارزه با هواهای نفس نیاز دارد، مبارزه و جهاد، به خودسازی و تهذیب نفس نیاز دارد. این‌ها انسان را از آسیب حفظ می‌کند.
- ضرورت ارتباط با خداوند تبارک و تعالی
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، با مناجات با خداوند تبارک و تعالی، می‌خواهد به همه‌ی فدائیان اسلام بفهماند که پیوند عمیق با مسائل معنوی و اخلاقی، ارتباط، توسّل و مناجات با خداوند تبارک و تعالی، توجه به عرفان و معنویت، محو معشوق شدن و ندیدن خود در مقابل ذات مقدّس ربوبی و فناء فیالله است که مجاهدِ راه خدا را در رسیدن به هدف یاری می‌کند، استحکام و اقتدار و پیروزی آنان را تضمین می‌کند، حماسه‌ی آن‌ها را با عظمت و با شکوه جلوه گر می‌سازد، و جهاد آنان را اثرگذار و ماندگار می‌نماید.
- هرچه معنویت قوی‌تر، جهاد کارسازتر
حضرت امام حسین عَلَیهِ‌السَّلام، می خواهد به همه‌ی مدعیان مبارزه بفهماند که جهاد و شهادت، آفریده و مخلوق عرفان و معنویت است، هر چه در گیری بیشتر و مبارزه، نفس گیرتر باشد، ارتباط با خداوند تبارک و تعالی، باید بیشتر و عمیق‌تر باشد و هرچه عرفان و معنویت قوی‌تر و عمیق‌تر باشد؛ جهاد در مقابل دشمنان کارسازتر و شهادت در راه خدا پر ثمرتر خواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید