به مناسبت روز 12 فروردین، روز جمهوری اسلامی ایران / با ابتکار رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه، 50 روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم در روزهای 10 و 11 فروردین سال 1358 در همه پرسی شرکت کردند و قاطبه مردم مسلمان ایران با 98.2 درصد به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند و ساختار سیاسی و حاکمیتی ایران از شاهنشاهی به جمهوری اسلامی تغییر کرد و به سلطنت 2500 سال پادشاهی در ایران پایان داد.
جمهوری اسلامی ایران دارای دو رکن اساسی جمهوریت و اسلامیت است. جمهوریت حکایت از ایفای نقش واقعی و حقیقی مردمی در سرنوشت خود دارد و اسلامیت حکایت از اسلامی بودن قوانین حاکم بر آن است و به تعبیر علامه شهید مرتضی مطهری “جمهوری” مربوط به شکل حکومت است؛ یعنی مردم در سرنوشت خود به تمامه دخالت دارند و “اسلامی” مربوط به محتوای حکومت است؛ یعنی اصول و مقررات باید برگرفته از مبانی دین اسلام باشد.
نظام جمهوری اسلامی، ابتکاری نو، در ترکیب حقوق “خدا” و “مردم” است. رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه با درآمیختن دو حق “خدا” و “خلق” و تأسیس نظام جمهوری اسلامی و ایجاد قدرت جدید در جغرافیای سیاسی جهان؛ همه اندیشمندان و سیاسیون جهان را به حیرت درآورد.
با ابتکار رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه، 50 روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم در روزهای 10 و 11 فروردین سال 1358 در همه پرسی شرکت کردند و قاطبه مردم مسلمان ایران با 98.2 درصد به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند و ساختار سیاسی و حاکمیتی ایران از شاهنشاهی به جمهوری اسلامی تغییر کرد و به سلطنت 2500 سال پادشاهی در ایران پایان داده شد.
جمهوری اسلامی با الهام از قوانین و تعالیم نجات بخش اسلام و نقش آفرینی مردم در سرنوشت خود؛ شکل نوین و بی‌سابقه از نظام های حکومتی جهان را پایه ریزی کرد. از این رو حضرت امام روز 12 فروردین را روز جمهوری اسلامی اعلام کرد و آن را عید ملی ملت ایران نام نهاد.
در شرائطی ملت مسلمان ایران نوع حکومت ایران را جمهوری اسلامی انتخاب کردند که دین به خاطر بی‌لیاقتی رهبران کلیسا؛ به عنوان افیون ملت‌ها معرفی، و همه بدبختی بشر به پای دین گذاشته شده بود، کشورهای جهان اسلام از نظر سیاسی، اقتصادی، حاکمیتی؛ هیچ استقلالی نداشتند و رهبران دینی بازیچه دست حاكمان جهان قرار گرفته بودند.
توسط دو ابرقدرت شرق و غرب هر حركتی در چارچوب مادی‌گری و بی‌دینی توجیه و تفسیر می‌شد و تفكر بی‌دینی و بی‌اعتنائیِ به فضیلت‌های انسانی، تمام اندیشه‌های برتر جهان را تشکیل داده بود. بر دنیا نظام‌های لائیک حاکم شده بودند و بی‌دینی یك فرهنگ و تمدن به حساب می‌آمد و تئوری جدایی دین از سیاست و این که قوانین دینی امری خصوصی است بشر را احاطه کرده بود.
ایران به عنوان عمله آمریکا و ژاندارم منطقه، نقش حافظ منافع اسرائیل را بازی می‌کرد و به کارگاه آزمایشگاهی برای کارشناسان غربی درآمده بود و مردم ایران به عنوان انسان‌های بی‌فرهنگ، بی‌تمدن و عقب افتاده، حق توحش به آنان پرداخت می‌کردند.
در این شرائط انقلاب اسلامی با الهام از نهضت عاشورا و در راستای اهداف انبیای عظام؛ پدیدار شد و با رهبری مرجع دینی و حضور یکپارچه مردم، به عنوان معجزه قرن، پیروز گردید و جمهوری اسلامی را برای ایران اسلامی به ارمغان درآورد.
جمهوری اسلامی ایران، ثمره مجاهدت‌ها و تلاش‌های مجاهدان و شهیدان در طول تاریخ اسلام و موهبتی از جانب خداوند تبارک و تعالی است که به ملت قهرمان و مسلمان ایران سپرده شده است که توانست آرزوی بزرگ همه انبیای الهی و امامان معصوم را برآورده سازد.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی، با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی، حقوق خدا و مردم را در هم‌آمیخت و آن را در یک حکومت ترکیبی الهی و مردمی، مطرح کرد. در حقیقت حکومت الهی و مردمی، ابتکار نویی بود که آن بزرگوار، آن را در قالب نظام جمهوری اسلامی، به جهانیان عرضه داشت و همه اندیشمندان و سیاسیون جهان را از این طرح بی‌مانند، ابتکاری و موفق به حیرت درآورد و هم اکنون رهبر معظم انقلاب اسلامی با هدایت داهیانه‌اش آن را به پیش می‌برد.
جمهوری اسلامی ایران دارای دو رکن اساسی جمهوریت و اسلامیت است. جمهوریت حکایت از ایفای نقش واقعی و حقیقی مردم در سرنوشت خود دارد و اسلامیت حکایت از اسلامی بودن قوانین حاکم بر آن است و به تعبیر علامه شهید مرتضی مطهری “جمهوری” مربوط به شکل حکومت است؛ یعنی مردم در سرنوشت خود به تمامه دخالت دارند و “اسلامی” مربوط به محتوای حکومت است؛ یعنی اصول و مقررات باید برگرفته از مبانی دین اسلام باشد.
دیدگاهتان را بنویسید