11 ذی‌قعده 1441 شهر زاینده‌رود

خطبه اول

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین
نَحمَدُهُ وَ نَسْتَعِینُهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ و نَتَوَکّلُ عَلَیهِ
وَ نُصَلّی وَ نُسَلِّم عَلی حَبیبِه وَ نَجیبه وَ خیَرَتِه فی خَلقه وَ حافِظِ سِرّه وَ مُبَلِّغِ رِسالاتِهِ
سَیِّدِنا وَ نَبیِّنا اَبی‌القاسِم المُصطَفیٰ مُحَمَّد صَلَّى‌اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَسَلَّم
وَ عَلیٰ آلِه الاَطیَبینَ الاَطهَرینَ المُنتَجَبینَ الهُداةِ المَهدیینَ المَعصُومینَ
سیَّما بَقِیَّةَ اللهِ فی الاَرَضینَ رُوحی وَ اَرواحُ العالَمینَ لِتُرابِ مَقدَمِهِ الفَداءِ
عن ولی الله الاعظم صاحب العصر والزمان علیه آلاف التحیت و الثناء
اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی الامامِ التّقی النّقی و حُجّتُكَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ كثیرَةً تامَةً زاكیةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ما صَلّیتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِكَ
اُوصِیکمْ عِبَادَاللَّهِ ونَفْسِی بِتَقْوَى اللَّه
همگان را و خاصه خودم را به تقوای الهی توصیه و سفارش می‌کنم و میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام را به همه شیفتگان امامت و ولایت تبریک عرض می‌کنم
هفته گذشته پیرامون توطئه و نقشه شوم مأمون در اجبار حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام به هجرت به خراسان مطالبی ارائه ‌گردید و در این خطبه برای تقویت تقوای الهی تدابیر آن بزرگوار در برابر توطئه و نقشه شوم مأمون مطالبی ارائه می‌گردد.

1. اظهار كراهت و نارضایتی از رفتن به خراسان: حضرت امام علی بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام هنگام حرکت از مدینه به خراسان فضای مدینه را از کراهت و نارضایتى خود پر کرد، به طورى که هر کس در پیرامون امام یقین کرد که مأمون با نیت‏ سوء حضرت‏ را از وطن خود دور می‏ کند، امام بدبینى خود به مأمون را با هر زبان ممکن به همه گوش‌ها رساند و روزی كه می خواست از مدینه حركت كند خاندان خود را گرد آورد و از آنان خواست برای او گریه كنند و فرمود: من دیگر به میان خانواده ام بر نخواهم گشت، آنگاه وارد مسجد رسول خدا شد تا با پیامبر وداع كند، حضرت چندین بار وداع كرد و باز به سوی قبر پیامبر بازگشت و با صدای بلند گریست؛
2. همراه نكردن خانواده: علی رغم درخواست مأمون مبنی بر همراه داشتن خانواده و آشنایان، امام با خود هیچ كس حتی فرزندش امام جواد عَلَیهِ‌السَّلام را هم نیاورد؛
3. استنكاف از پذیرش خلافت: حضرت پیشنهاد خلافت را به شدت رد كرد و دست ‏اندرکاران امور ناشیانه عدم قبول امام را در همه‏ جا منتشر کردند؛
4. استنكاف از پذیرش ولایت عهدی: حضرت پیشنهاد ولایت عهدی را به شدت رد كرد و در هر فرصتی، اجبارى بودن این منصب را گوش زد می‌كرد؛
5. شرط‌گذاری مبنی بر عدم دخالت در شؤون حكومت: حضرت وقتی به پذیرش ولیعهدى با تهدید به قتل، مجبور شد، برای پذیرش ولیعهدى شرط گذاشت که در هیچ یک از شؤون حکومت دخالت نکند و به جنگ و صلح و عزل و نصب و تدبیر امور نپردازد و روشن است که با تحقق این شرط، نقشه مأمون نقش برآب می‏ شد و به اهداف خود نمی رسید و از این رو است که مأمون بارها با لطائف‏ الحیل امام را به دخالت در امور وادار می ساخت و هر بار با شکست روبرو می شد مانند درخواست ارسال نامه به مناطقی که اوضاع پریشان داشت یا اقامه نماز عید؛
6. برملا ساختن داعیه امامت شیعى در سطح جهان اسلام: با آن که مأمون امام را جدا از مردم می‏ پسندید و این جدایى را در نهایت وسیله‏ اى براى قطع رابطه معنوى و عاطفى میان امام و مردم می‏ خواست، امام در هر فرصتى خود را در معرض ارتباط با مردم قرار ‏داد. با اینکه مأمون آگاهانه مسیر حرکت امام از مدینه تا مرو را طورى انتخاب کرده بود که شهرهاى معروف به محبت اهل بیت مانند کوفه و قم در سر راه قرار نگیرند، اما امام از هر فرصتى براى ایجاد رابطه جدیدى میان خود و مردم استفاده کردحضرت با استفاده از تریبون خلافت داعیه امامت شیعی را در سطح جهان اسلام بر ملا ساخت و پیام تشیع را به گوش همه مسلمان ها رساند که به نمونه‌های آن اشاره می‌شود:
   • در اهواز آیات امامت را نشان داد؛
   • در بصره خود را در معرض محبت دل هایى که با او نامهربان بودند قرار داد؛
   • در نیشابور حدیث‏ سلسله‏ الذهب را براى همیشه به یادگار گذاشت؛
   • علاوه بر آن نشانه‏ ها و معجزه ‏هاى دیگرى نیز آشکار ساخت و در جای جاى این سفر طولانى فرصت ارشاد مردم را مغتنم شمرد؛
   • در مناظرات با علما و در محضر مأمون قویترین استدلال هاى امامت را بیان فرمود؛
   • در نامه به فضل‏ همه رئوس مسائل عقیدتى و فقهی شیعى را با عنوان جوامع‏ الشریعة نوشت؛
   • در مرو براى عبدالعزیزبن مسلم حدیث معروف امامت را بیان فرمود؛
   • و در نیشابور حدیث‏ سلسله ‏الذهب را با شرط آن بیان فرمود؛
   • در مرو هم که سرمنزل اصلى و اقامتگاه دستگاه خلافت‏ بود هرگاه فرصتى دست‏ می داد حصارهای دستگاه حکومت را براى حضور در انبوه جمعیت‏ ‏مردم می شکشت.
7. نشست علنی با مدافعان امامت و دلگرم كردن مبارزان و انقلابیون: نه ‏تنها سرجنبانان تشیع از سوى امام ‏به‏ سکوت ‏و سازش‏ تشویق نشدند بلکه قرائن حاکی از آن است که وضع جدید امام موجب دلگرمى آنان شد و مبارزینی که بیشترین دوران‌ عمر خود را در کوه‌هاى صعب ‏العبور و آبادی هاى دور دست، با سختى و دشواری می ‏گذراندند با حمایت امام على بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام حتى مورد احترام ‏و تجلیل کارگزاران حکومت‏ در شهرهای ‏مختلف ‏نیز قرار گرفتند. هر ناسازگار و تند زبانى چون دعبل که هرگز به هیچ خلیفه و وزیر و امیری روی خوش نشان ‏نداده و در دستگاه ‏آنان رحل اقامت نیفکنده بوده ‏و هیچ ‏کس ‏از سرجنبانان خلافت از تیزى زبان او مصون نمانده بود و به همین دلیل همیشه مورد تعقیب و تفتیش دستگاه‌هاى دولتى به‏ سر می‌برد و سالیان دراز، دار خود را بر دوش ‏خود حمل ‏می کرد و میان‏ شهرها و آبادی ها سرگردان‏ و فراری بود، توانست ‏به حضور امام و مقتداى محبوب خود برسد و معروفترین و شیواترین‏ قصیده خود را که ادعانامه نهضت ‏نبوی ضد دستگاه‌های خلافت اموی ‏و عباسی ‏است ‏براى آن حضرت بسراید و شعر او در زمانى کوتاه به همه اقطار عالم اسلام برسد، به طوری که در بازگشت از محضر امام آن را از زبان رئیس راهزنان میان راه می ‏شنود.
   
   نتیجه
   در این نبرد مأمون با زحمت و تلاش بسیار و سرمایه‏ گذارى عظیم می‌خواست از خود چهره مقدس و خلیفه‌اى موجه و زمام‌داری خردمند بسازد و اگر مأمون پیروز می‌شد به یقین به هدفى دست می‌یافت كه هیچ یک از خلفای اموى و عباسى با وجود تلاش‌های فراون، نتوانسته بودند به آن دست‏ یابند، یعنی ریشه‌کن كردن مبارزه و جهاد تشیع بر علیه خلفای غاصب و طواغیت زمان، که همواره همچون خارى در چشم سردمداران طاغوت به حساب می‌آمدند.
   اما سیاست مأمون بر ضد خودش بکار گرفته شد او از زحمت و تلاش و صرف هزینه‌های بسیار چیزی بدست نیاورد و از طرح و نقشه موزیانه خود، طرفی نبست، او در بازی قمار بزرگی که خود راه انداخته بود شكست خورد، تیرى که با آن، اعتبار و حیثیت امام را هدف گرفته بود، خود او را آماج قرار داد و به ناچار بعد از گذشت مدتى کوتاه، درصدد برآمد تا خطای فاحش خود را جبران كند و در همان مزبله‌‏اى که همه خلفاى پیش از او در آن سقوط کرده بودند، فرو رفت او بالاخره همان شیوه‌‌اى را در برابر امام درپیش گرفت که همه گذشتگان ظالم و فاجر خود، درپیش‏ گرفته‏ بودند، یعنى قتل امام معصوم.
   و این در حالی بود که در این شرائط حضرت امام علی‏ بن موسی‌الرضا عَلَيْهِ‌السَّلام در ادامه جهاد مرارت‌بار دیگر ائمه، مبارزه را چنان زیبا و عالی مدیریت كرد كه در میان ناباوری بسیاری كه می‌پنداشتند در برابر ظالم و دیكتاتور زمان نمی‌توان ایستادگی كرد و نمی‌شود اقدام اساسی انجام داد، موفقیت بسیار ارزشمندی برای تشیع و جهان اسلام ببار آورد و در این جهاد مرارت‌بار پیروز شد .
   
   آن بزرگوار
   علی رقم زیرکى شیطنت‏ آمیز مأمون، با تدبیرى الهى بر مأمون فائق آمد و او را در بازی قمار و میدان نبرد سیاسى که خود به وجود آورده بود به‏ طور کامل شکست داد، طرح همه جانبه او را به حرکتى بی اثر و بازی‌ى کودکانه بر ضد خود بدل كرد، سال ولایتعهدى را یکى از پربرکت‏ ترین‏ سال‌های تاریخ‏ تشیع نمود و نفس تازه‏ به مبارزات علویان دمید. نه فقط نام آن حضرت به دلیل تهمت‏ حرص ‏به‏ ‏مقام ‏و منصب از رونق نیفتاد بلكه در مدینه، مكه و دیگر اقطار مهم اسلامی، حشمت ظاهری بر عزت معنوی او افزود و پس از ده‌ها سال زبان به ستایش و فضل و رتبه معنوی او و پدران مظلوم و معصوم او گشوده شد وحتی آن بزرگوار را یك چهره در خور تعظیم و تجلیل و یك انسان شایسته خلافت كه از خلیفه بسان علم و تقوی و خویشی با پیغمبر، بزرگتر و شایسته‏تر است،‏ كشوده شد.
   دعا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْعَصْرِ إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍإِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

خطبه دوم

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ، بَاسِطِ الرِّزْقِ، فَالِقِ الْأَصْبَاحِ، ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، وَ الْفَضْلِ وَ الْإِنْعَامِ، الَّذِی بَعُدَ فَلا یُرَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى
ثم الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلیٰ أَشْرَفِ الأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِین وَ خَاتَمِ السُّفَرَاءِ الْمُکَرَّمِین و حَبِیبِ إِلَهِ الْعَالَمِینَ، الْعَبْدِ الْمُؤَیدِ وَ الرَّسُولِ الْمصدد الْمُصْطَفِی الْأَمْجَدِ، الَّذِی سُمِّی فِی السَمَاءِ بِاَحْمَدِ وَ فِی الْأَرَضِینَ بِأَبِی‌الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمْ
وَ صَلِّ عَلیٰ عَلِیٍ اَمیرِ المُومِنین، وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِین و آیَتِک الْکبْرى وَ النَّبَإِ الْعَظِیمِ
وَ صَلِّ عَلیٰ الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ، فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ، سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ
وَ صَلِّ عَلیٰ سِبْطَیِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامی‏‏الْهُدَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
وَ صَلِّ عَلیٰ عَلىٍّ بنِ الْحُسَیْنِ زَینِ ‌الْعابِدِینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلىّ باقِرِ عِلمِ الْنَبِیین وَ جَعْفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ وَ موسَی بنِ جَعفَرٍ الْکاظِمِ وَ عَلىّ بنِ مُوسَی الرِّضا الْمُرتَضَی وَ مُحَمَّدٍ بنِ عَلىٍّ الْجَوادِ و عَلىّ‌ بنِ‌ مُحَمَّدٍ الْهادِی وَ الْحَسَنِ بنِ عَلىٍّ الْعَسکَرِی وَ الْخَلفِ الْقائِمِ الْمُنتَظَرِ الْمَهدِی
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِینَکَ وَ سُنَّةَ نَبِیِّکَ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِیزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلیٰ اَئِمَّةِ الْمُسلِمینَ وَ حُماةِ الْمُستَضعَفینَ وَ هُداةِ المُومِنینَ صَلواةُ الله عَلَیهِم اَجمَعینَ
اُوصِیكُمْ عِبَادَ اللَّهِ و نَفْسِی بِتَقْوَى اللَّه
در این خطبه همگان را و خاصه خودم را به تقوای الهی توصیه و سفارش می‌کنم و برای تقویت تقوای الهی به برخی از نکات لازم اشاره‌ می‌کنم.
رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت هفته قوه قضائیه مطالبی بیان فرمودند از جمله مبارزه قاطع و سریع با فساد که در این خطبه به برکات آن اشاره می‌شود:

مبارزه قاطع و سریع با فساد

1. سبب استحکام نظام می‌شود
2. اعتماد مردم به نظام را افزایش می‌دهد
3. مردم را به اصلاح ساختارها و كارآمدى آن امیدوار می‌کند
4. مشاركت مردم در حمایت از انقلاب را افزایش مى‏دهد
5. مردم را امیدواری می‌کند و شادابى و نشاط را در پیكره جامعه به جریان می‌اندازد
6. امنیت اقتصادی، سیاسى، اجتماعى، فرهنگى و حتى اعتقادى را فراهم می‌کند
7. عدالت را گسترش داده و مطالبه عدالت را عمومى مى‏كند
8. آمران به‏معروف و ناهىان از منكر را دلگرم می‌کند
9. زمینه اصلاح دیکر قوا را فراهم می‌کند
10. از گسترش فساد جلوی می‌کند
11. آسیب‏هاى اجتماعى را از بین می‌برد
12. رعب و وحشت واقعى را در دل مفسدان مى‏اندازد و میزان فساد ‏را كاهش مى‏دهد
    
    گلايه از كم توجهى به مسأله كرونا
    در اثر فداكارى دستگاه‏ها و كادرهاى درمانى و بهداشتى و هم‏چنين مجاهدت داوطلبانه گروه‏هاى مردمى و همكارى عموم مردم، ايران بعنوان يك كشور موفق در دنيا معرفى شد اما اين مربوط به ابتداى كار بود و اكنون متأسفانه آن حركت و مجاهدت از جانب بعضى مردم و مسؤولان سست شده است.
    اين‏كه گفته مى‏شود بايد كارى كرد كه مشكلات اقتصادى از ناحيه كرونا به‏وجود نيايد، حرف درستى است اما در صورت ‏بى‏توجهى و شيوع گسترده بيمارى، مشكلات اقتصادى هم بيشتر خواهد شد.
    هیچ راهی برای مبارزه با شیوع ویروس خطرناک کرونا جز رعایت فاصله اجتماعی نیست پس شایسته است با رعایت فاصله اجتماعی و مراعات اصول بهداشتی به سلامت خود و دیگران کمک کنیم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ إِنَّ شَانِئَک هُوَ الْأَبْتَرُ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته