سخن از شخصیت پیامبری است که درة التاج آفرینش، گوهر یگانهی عالم وجود، باعث و بانی هستی، صدر سلسله اولیا، اشرف پیامبران و رسولان، خاتم سفرای الهی و پیامبر سراسر نور و پاکى، حضرت محمد بن عبدالله از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی است که به دین مبین اسلام مبعوث شد.
مختصری از زندگانی پیامبر گرامی اسلام
درة التاج آفرینش، گوهر یگانهی عالم وجود، باعث و بانی هستی، صدر سلسله اولیا، اشرف پیامبران و رسولان، خاتم سفرای الهی و پیامبر سراسر نور و پاکى، حضرت محمد بن عبدالله از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی است که به دین مبین اسلام مبعوث شد.
پیامبر گرامی اسلام در سال 570 از میلاد و 6163 از حبوط آدم در سال عامالفیل متولد شد؛ در حالی که قبل از تولد، پدر بزرگوارش در بازگشت از سفر بازرگانی شام دنیا را وداع کرده بود و آن بزرگوار مادر تنهایش را از تنهائی درآورد.
هنگام تولد پیامبر گرامی اسلام همه مظاهر شرک و بتپرستی در اقصی نقاط عالم دچار تزلزل گشت، همه مراکز کفر والهاد بهم ریخت: کاخ با عظمت انوشیروان که شبحی از قدرت و سلطنت ابدی را در نظرها مجسم میکرد آن شب لرزید، ایوان کسری شکافت و چهارده کنگره آن فروریخت، آتشکده فارس که شعلههای آتش آن هزار سال زبانه میکشید، یکباره خاموش شد، دریاچه ساوه خشک گردید، بتهای بتخانه مکه سرنگون شد، انوشیروان و موبدان خواب وحشتناکی دیدند.
زمین به لرزه در آمد، شکست کنگرهها * رها شدند خلایق ز بند سیطرهها
شبی که آتش آتشکده فروکش کرد * شبی که خاتمه مییافت رقص دایرهها
صدای همهمهی موبدانِ زرتشتی * هنوز مانده به گوش تمام شب پرهها[1]
هنگامه تولد پیامبر گرامی اسلام نوری از وجود آن حضرت به سوی آسمان متصاعد شد که شعاع آن فرسنگها زمین و آسمان را روشن کرد و ذکر “اَللَّهُ أَکبَرُ کبِیراً وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ کثِیراً وَ سُبْحَانَ اَللَّهِ بُکرَةً وَ أَصِیلاً” را بر زبان جاری ساخت.
روز هفتم جد بزرگوارش حضرت عبدالمطلب که کفالت او را بر عهده داشت، جشنی برپا کرد و نوه خود را محمد نامگذاشت و وقتی علت نام را جویا شدند فرمود: خواستم که در آسمان و زمین ستوده باشد.
دایههای بسیاری برای شیر دادن نوزاد انتخاب شدند اما افتخار دایهگی آن بزرگوار به بانوئی پاکدامن بنام حلیمه سعدیه رسید و دایه مهربان آن بزرگوار، پنج سال در تربیت و پرورش او کوشید، در طی این مدت زبان عربی فصیح را آموخت و پیامبر گرامی اسلام بارها به نیکی از آن بانوی بزرگوار یاد کرد.
در شش سالگی مادرش را و در هشت سالگی جدش را از دست داد و طبق وصیت جدش، حضرت ابوطالب عموی بزرگ او عهده دار کفالت او شد.
حضرت عبدالمطلب به فراست دریافته بود که نوهاش آینده درخشانی خواهد داشت، چون آثار عظمت در چهره و در گفتارش از کودکی به خوبی نمایان بود. حضرت ابوطالب در حالی که از رفتار عجیب او در شگفت مانده بود می گوید: از او کار ناشایسته، دروغ، خنده بیجا و رغبت به بازی ندیدم، بر خلاف کودکان موهای خود را مرتب میکرد، صورت خود را تمیز مینمود و همواره متواضع بود، به غذای اندک اکتفا میکرد و از زیاده روی امتناع میورزید، هرگز ندیدم که به غذا حرص بورزد و علاقه نشان دهد.
پیامبر گرامی اسلام در جوانی به خاطر پاکدامنی و صداقت در محیط ناشایست مکه، به محمد امین نام گرفت و در ۲۵ سالگی با حضرت خدیجه ازدواج کرد و حضرت خدیجه حدود ۲۵ سال شریک زندگی او بود.
پیامبر گرامی اسلام در 40 سالگی، در یکی از تاریکترین اعصار بشری؛ عصری که آدمیان جز شرک و بتپرستی، ظلم و ستم به زیردستان نـمیشناختند، یعنی در عصر جاهلیت به پیامبری مبعوث شد، 3 سال مخفیانه و 10 سال علنی در مکه تبلیغ کرد، در این 13 سال گرچه با شکنجه و آزار کفار قریش توأم بود اما گروه زبدهای را تربیت کرد و در سال 13 از بعثت در اول ربیع الاول به مدینه هجرت نمود و 10 سال در مدینه آزادانه تبلیغ نمود و در این بین با کفار، مشرکین و یهود مبارزه کرد، دهها صحنه مبارزه و جنگ را به شایستگی فرماندهی کرد، همه سرکشان عرب را مقهور ساخت و همه جزیره العرب را مسلمان نمود.
قرآن کریم به عنوان معجزه اصلی پیامبر گرامی اسلام در طول 23 سال به تدریج بر قلب نازنین پیامبر گرامی اسلام نازل گردید و هدایتگر تمامی بشر تا آخر دنیا گردید.
پیامبر گرامی اسلام در سال 11 هجری که 23 سال از عمر پیامبریش میگذشت و در سن 63 سالگی در حالی که جامعهای نوبنیاد مملو از نشاط روحی و مؤمن به یک عقیده سازنده که احساس مسئولیت جهانی داشت؛ تاسیس کرده بود؛ دنیا را وداع کرد.
پیامبر گرامی اسلام برای هدایت جامعه بشری بعد از خود، دو ودیعه الهی یکی قرآن کریم و دیگری عترت را به یادگار گذاشت و سفارش کرد از آن دو جدا نشوید تا رستگار شوید.
سیمای پیامبر گرامی اسلام در قرآن کریم
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم حدود 250 بار با کلمه «رَبِّکَ»، «عَینَیک»، «لِسانَک»، «صَدْرَک»، «ظَهْرَکَ»، «عُنُقَکَ»، «یَدَکَ»، «ثِیابَک»، «نِساءَکَ»، «بَناتَکَ» و «قَرْیَتَکَ» پیامبر گرامی اسلام را مخاطب قرار داده است.
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم از عصمت پیامبر گرامی اسلام سخن رانده است و از عصمت زبان «ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوىٰ»، و از عصمت قلب «مَا کذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ» و از عصمت چشم «ما زاغَ الْبَصَرُ» آن بزرگوار سخن به میان آورده است.
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم پیامبر گرامی اسلام به صفات ارزشمند خوانده و آن بزرگوار را به: «رَسُولَ اللَّهِ»، «خَاتَمَ النَّبِیینَ»، «مُبَشِّراً وَ نَذیراً»، «سِراجاً مُنیراً»، «رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ»، «إِنَّک لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ»، «وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ» و «النَّبِی أَوْلی بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ»” متصف فرموده است.
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم از پیامبر گرامی اسلام با زیباترین تعاریف، بهترین تکریمها را به عمل آورده است: گاه با نام «مُحَمَد»، «اَحْمَد»، «طٰهٰ » و «یٰس» و گاه با لقب «رَسُولُ اللّه»، «نَبِىُ اللّه»، «عَبدُالله»، «اَمین»، «نَذیر»، «بَشیر»، «خٰاتَمُ النَّبیین» و «رَحمَةٌ لِلعٰالَمین» و گاه با خطاب «یا أَیهَا النَّبِی»، «یا أَیهَا الرَّسُول»، «یا أَیهَا الْمُزَّمِّلُ» و «یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ» و گاه با زیباترین تعابیر: «خاتَمَ النَّبِیین»، «رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»، «إِنَّک لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ»، «إِنَّک عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ»، «مَا ینْطِقُ عَنِ الْهَوَى، إِنْ هُوَ إِلا وَحْی یوحَى» و «یَا أَیهَا النَّبِىُّ إِنَّا أَرْسَلْناک شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً» پیامبر گرامی اسلام را ستوده و تکریم کرده است.
خداوند تبارک و تعالی گاه با قرار دادن نام پیامبر در کنار نام خود: «وَلِیکمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ»، «مَنْ یتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ»، «یطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ»، «آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ و مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ» و گاه با نسبت دادن فعل واحد به خود و پیامبر: «مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُه»، «أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ»، «بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ» و «وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ» و گاه با انجام کاری برای رضایت پیامبر: «فَلَنُوَلِّینَّکَ قِبْلَةً تَرْضاها و وَلَسَوْفَ یعْطیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی» و گاه با فرستادن درود خود و ملائکه بر پیامبر و گاهی با درخواست فرستادن درود از مؤمنین: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» پیامبر گرامی اسلام را ستوده و تکریم کرده است.
خداوند تبارک و تعالی گاه با پرهیز پیروان از حرکاتهای بیادبانه: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِی، وَلا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کجَهْرِ بَعْضِکمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُکمْ وَأَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ»، «إِنَّ الَّذِینَ یغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ أُولَئِک الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ» و «إِنَّ الَّذِینَ ینَادُونَک مِنْ وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَکثَرُهُمْ لا یعْقِلُونَ» و گاه با وعده عذاب برای اذیت و آزار آن بزرگوار: «إِنَّ الَّذِینَ یؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَالآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا» پیامبر گرامی اسلام را ستوده و تکریم کرده است.
ابعاد شخصیت پیامبر گرامی اسلام
سخن از شخصیت پیامبری است که درة التاج آفرینش، گوهر یگانهی عالم وجود، باعث و بانی هستی، صدر سلسله اولیا، خاتم انبیا، اشرف سفرا، سرآمد رسولان و پیامبر سراسر نور و پاکى است.
عمر هیچ انسانی به اندازه پیامبر گرامی اسلام با برکت نبوده است، مقام معظم رهبری در این زمینه میفرماید: از جمله شگفتیهای زندگی آن حضرت این است که در طول این ده سال، یک لحظه را هدر نداد و همه حرکات و سکنات آن بزرگوار درس بود، عجب برکتی در چنین عمری وجود داشت.
هیچ انسانی به اندازه پیامبر گرامی اسلام، ابعاد شخصیتی بالا، والا، عالی، عظیم و ارزشمند ندارد. ابعاد شخصیتی آن بزرگوار در هستی و در تاریخ بشر ممتاز، فوق العاده، بینظیر، بیمانند و یگانه است.
پیامبر گرامی اسلام از نظر درجات نورانی، مراتب معنوی، هدایت و رهبری، مدیریت و فرماندهی، اراده و پشتکار، تلاش و کوشش، استقامت و پایداری؛ بسیار ممتاز و یگانه بود، در عین حال از نظر شخصیت انسانی، سجایای اخلاقی، تواضع و فروتنی، صداقت و راستی، اخلاق پسندیده، رفتار دلنشین، کردار نیکو، برخورد شایسته و مردم داری؛ فوقالعاده، بینظیر و بیمانند بود.
پیامبر گرامی اسلام قهرمان قهرمانان، مصلح مصلحان، دانشمند دانشمندان، مجاهد مجاهدان، انقلابی انقلابیان، عارف عارفان و عصمت الله الکامل است و دعوتش عالیترین دعوتها، رسالتش عالیترین رسالتها، دینش عالیترین دینها و کتابش عالیترین و کاملترین کتابهای آسمانی است.
یکی از سرنوشت سازترین مقاطع تاریخ بشر، تاریخ زندگانی پیامبر گرامی اسلام است. در میان کسانی که در تاریخ بشر برای اصلاحات اجتماعی یا انقلابات بنیادی قیام کردهاند، دعوتی عالیتر، مکتبی جامعتر و رسالتی انقلابیتر از رسالت پیامبر اسلام نبوده است. آن بزرگوار بسیاری از واژهها و مفاهیمی که قرنهای اخیر برای بشریت تقدس پیدا کرد؛ مثل مفهوم مساوات، برادری، عدالت و مردمسالاری، را در جامعه آن روز پیاده کرد.
پیامبر گرامی اسلام برگزیده الهی: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ. و خَاتَمَ النَّبِیینَ و اشرف انبیای الهی است.
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی * آمده مجموع در ظلال محمد
رسالت پیامبر گرامی اسلام جهانی است: وَ ما أَرْسَلْناک إِلاَّ کافَّةً لِلنَّاس و آوازهاش عالمگیر است: وَ رَفَعْنا لَک ذِکرَک و بعثتش همه کتب آسمانی قبلی را منسوخ کرد.
یتیمی که ناخوانده ابجد درست * کتب خانه هفت ملت بشست
نه برلات و عزی بر آورد گرد * که انجیل و تورات منسوخ کرد
پیامبر گرامی اسلام درس ناخندهای است که سرآمد عالمان و دانشمندان و اندیشمندان عالم است: الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ.
یتیمی که ناخوانده ابجد درست * کتب خانه هفت ملت بشست
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت * به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
پیامبر گرامی اسلام به مقام والای بندگی خدا نائل شد و سپس هستی را سیر کرد: سُبْحانَ الَّذی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی.
مقام بندگی اش را کسی نمی داند * پیمبران اولوالعزم مات ایمانش
بساط ذکر سماوات را به هم میریخت * نماز نیمه شب و شور صوت قرآنش
ز انبیاء الهی که رفته تا معراج؟ * به غیر از او که ملائک شدند حیرانش
پیامبر گرامی اسلام بر صراط مستقیم قرار داشت: إِنَّک عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ و هرگز از روی هوا و هوس سخن نگفت و آن چه بیان میکرد حق و حقیقت بود: مَا ینْطِقُ عَنِ الْهَوَى، إِنْ هُوَ إِلا وَحْی یوحَى. آن بزرگوار شاهد هستی است: إِنَّا أَرْسَلْناک شاهِداً و شاهد همه شاهدان قرار داشت: جِئْنا مِنْ کلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِک عَلى هؤُلاءِ شَهیداً. دوستی با آن بزرگوار دوستی با خداست دشمنی با آن بزرگوار دشمنی با پروردگار عالم است: فَمَنْ أَحَبَّنَا أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ أَسْکنَهُ جَنَّتَهُ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا أَبْغَضَهُ اللَّهُ وَ أَسْکنَهُ نَارَهُ وَ لَا یحِبُّنَا إِلَّا مَنْ طَابَ مَوْلِدُهُ.
اخلاق و سیره عملی پیامبر گرامی اسلام
اخلاق پیامبر گرامی اسلام عالیترین اخلاقها، رفتارش عالیترین رفتارها، مرامش عالیترین مرامها بود. قرآن کریم در باره اخلاق پیامبر گرامی اسلام میفرماید: إِنَّک لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ؛ و تو ای پیامبر بر قله اخلاق نیک ایستادهای و آراسته به کرامت انسانی هستى. بر همین اساس است که پیامبر گرامی اسلام میفرمود: إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ؛ من برای کامل کردن کرامت، شرافت، بزرگواری و سجایای انسانی مبعوث شدم.
علل نفوذ عظیم پیامبر گرامی اسلام در جمع اصحابش، نوع رفتار و برخورد آن بزرگوار بود. در این باره قرآن کریم در آیه 159 سوره آل عمران میفرماید: فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک؛ به برکت رحمت الهى، با خلق مهربانی و اگر تندخو و سختدل بودی قطعا از گِرد تو پراکنده و متفرق مىشدند.
پیامبر گرامی اسلام از نظر رفتار بسیار تأثیر گذار بود، شهید بزرگوار علامه مطهری در این زمینه میفرماید: آن چه روح وحدت، نشاط و معنویت به جامعه میداد دو چیز بود، اول قرآن کریم بود که همواره تلاوت می شد و دوم شخصیت عظیم پیامبر گرامی اسلام بود که همه خاطرهها را شیفته خود ساخته است.
اویس های قرن را ندیده عاشق کرد * تبسّم لبِ داوودیِ غزل خوانش
تاریخ صدر اسلام و سیره پیامبر گرامی اسلام پر از شواهد بینظیر و بیمانند در ابعاد اخلاقی آن بزرگوار است با آنکه آن بزرگوار بدترین شکنجهها و بیحرمتیها را دید اما با صبوری، عالیترین برخوردها را از خود نشان داد، به گونهای که دوست و دشمن را مجذوب خود کرد.
خصائص ارزشمند پیامبر گرامی اسلام
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، از عرب پابرهنه، وحشی و دور از تمدن؛ انسانهای والا و ارزشمند چون عمار و مقداد و ابوذر و سلمان ساخت که هر کدام سرلوحه مرام و اخلاق بشریت شدند.
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، در مکه در بحرانیترین شرائط، گروهی زبده تربیت کرد که تا سرحد شهادت در برابر وحشیان قریش ایستادگی میکردند.
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، توانست بر جاهلیت کهن آن روز فائق آید، خرافههای پست و گریبانگیر را کنار بزند و از زنده بهگور کردن دختران جلوگیری کند. قرآن کریم در آیه 157 سوره اعراف میفرماید: وَیضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِی کانَتْ عَلَیهِمْ؛ و احکام پر رنج و مشتقی را که چون زنجیر به گردن خود نهادهاند از آنان برمیدارد.
مسیح مکه شد و نبض مرده را جان داد * به مرگ دخترکان قبیله پایان داد
خرافه های عرب را اسیر حکمت کرد * به جای تیغ جهالت،به عشق میدان داد
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، جنگ و خونریزی بین قبائل اوس و خزرج که سالیان متوالی ادامه داشت را به صلح و آرامش تبدیل کرد.
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، یثرب دور از فرهنگ و تمدن را به مدینة الرسول مهد آخرین دین الهی تبدیل کرد.
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، توانست همه سرکشان عرب را مقهور اسلام سازد و در مدت محدود ده ساله همه جزیرة العرب را مسلمان کرد.
با همین خصائص ارزشمند بود که پیامبر گرامی اسلام، توانست جامعهای نوبنیاد و مملو از نشاط روحی و مؤمن به یک مکتب سازنده که احساس مسئولیت جهانی میکرد، تاسیس نماید و ماندگار سازد.
با همین خصائص ارزشمند بود که همهی خاطرها را به خود جلب کرد، همه را شیفته خود نمود و در جمع اصحاب و یاران نفوذ عجیبی پیدا کرده بود.
قطره ای از اقیانوس و نَمی از یَم
هیچ انسانی قادر نیست ابعاد شخصیت پیامبر گرامی اسلام را به نحو کامل بیان کند و تصویر نزدیک به واقع از شخصیت آن بزرگوار را ارایه نماید. این که آن بزرگوار میفرماید: خداوند موجودی برتر از من نیافریده است، یا میفرماید: أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِی بَابُهَا، یا این که آن بزرگوار نزدیکترین مخلوق به اسم اعظم است یا آن بزرگوار جامع الکلم است یا آن بزرگوار اوّلی است در عین آخر و آخری است در عین اوّل یا آن بزرگوار دارای مقام محمود است: وَمِنَ اللَّیلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَک عَسَىٰ أَنْ یبْعَثَک رَبُّک مَقَامًا مَحْمُودًا یا آنجائی که قرآن کریم به آن بزرگوار مقام بندگی میدهد: سُبْحانَ الَّذی أَسْری بِعَبْدِهِ یا آنجائی که آن بزرگوار را مصطفی الهی میخواند: ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَینَا مِنْ عِبَادِنَا یا آنجائی که قرآن کریم میفرماید وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى . ثُمَّ دَنَی فَتَدَلَّى . فَکانَ قَابَ قَوْسَینِ أَوْ أَدْنَى؛ حقایقی نیست که بشر عادی بتواند به آن دستیابد.
رهبر انقلاب اسلامی در این زمینه میفرماید: آنچه ما از برگزیدهی پروردگار عالم و سرور پیامبرانِ سراسر تاریخ شناخته و دانستهایم، سایه و شبحی از وجود معنوی و باطنی و حقیقی آن بزرگوار است؛ اما همین مقدار معرفت هم برای مسلمانان کافی است تا اولاً، حرکت آنها را به سمت کمال تضمین کند و قلهی انسانیت و اوج تکامل بشری را در مقابل چشم آنان قرار بدهد و ثانیاً، آنها را به وحدت اسلامی و تجمع حول آن محور تشویق نماید.
گرچه بشر از درک ابعاد شخصیتی پیامبر بزرگوار اسلام عاجز است لکن هر کسی در حد توان باید ابعاد شخصیتی آن بزرگوار را مورد مطالعه قرار داده و از اقیانوس بی کران شخصیتی آن بزرگوار قطرهای و از یَم وجود آن یگانه هستی، نَمی بردارند.
از این رو بر همه دانشمندان و اندیشمندان اسلامی لازم است تمام سکنات و حرکات، تمام فعالیتها و تلاشها، تمام زندگی و سیره و سجایای اخلاقی آن بزرگوار در طول زندگی، خاصه در دوران رسالت و به خصوص دوران هجرت و مدینه را به صورت دقیق مورد مطالعه قرار دهند و به تعبیر مقام معظم رهبری: یکی از سرنوشت سازترین مقاطع تاریخ بشر یعنی تاریخ زندگانی پیامبر گرامی اسلام است که باید به صورت میلیمتری مورد مطالعه، مداقّه و کنکاش قرار گیرد.
امید که بتوانیم پیامبر گرامی اسلام را خوب بشناسیم، آن بزرگوار را خوب به جهانیان بشناسانیم و آن حضرت را در زندگی، الگو و مقتدای خود قرار دهیم و از این شاهراه به سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت نائل شویم.
[1] – ولادت پیامبر کرامی اسلام. نوع شعر: ترجیع بندی. شاعر: وحید قاسمی نوع شعر: مدح. وزن شعر: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن.
دیدگاهتان را بنویسید