متن خطبه‌های نماز جمعه شهر زاینده‌رود 10 بهمن‌‌ماه 1399 – 15 جمادی الثانی 1442

خطبه اول

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین نَحمَدُهُ وَ نَسْتَعِینُهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ و نَتَوَکّلُ عَلَیهِ، وَ نُصَلّی وَ نُسَلِّم عَلی حَبیبِه وَ نَجیبه وَ خیَرَتِه فی خَلقه وَ حافِظِ سِرّه وَ مُبَلِّغِ رِسالاتِهِ سَیِّدِنا وَ نَبیِّنا اَبی‌القاسِم المُصطَفیٰ مُحَمَّد صَلَّى‌اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَسَلَّم، وَ عَلیٰ آلِه الاَطیَبینَ الاَطهَرینَ المُنتَجَبینَ الهُداةِ المَهدیینَ المَعصُومینَ، سیَّما بَقِیَّةَ اللهِ فی الاَرَضینَ رُوحی وَ اَرواحُ العالَمینَ لِتُرابِ مَقدَمِهِ الفَداءِ.

قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ . فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ . إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ

اُوصِیكُمْ عِبَادَاللَّهِ ونَفْسِی بِتَقْوَى اللَّه

همه نمازگزاران را و خاصه خودم را به تقوای الهی سفارش می‌کنم و برای تقویت تقوای الهی به مناسبت میلاد با سعادت فاطمه زهرای اطهر سَلامُ‌الله‌عَلَیْها مطالبی تقدیم می‌کنم.

میلاد با سعادت فاطمه زهرای اطهر سَلامُ‌الله‌عَلَیْها

همان گونه که زندگی کوتاه حضرت فاطمه زهرای سَلامُ‌الله‌عَلَیْها سرشار از ناگفته‌های زیاد است و قدرش همچون قبرش ناشناخته مانده است؛ اسرار تولّد آن بزرگوار نیز ناگفته‌های بسیار دارد.

تولّد شخصیتی که باعث خلقت، مکمل رسالت، مام نبوت، پایه‌گذار ولایت و هم‌کفو امامت، است؛ به یقین با یک برنامه ریزی طولانی از ناحیه خداوند تبارک و تعالی محقق ‌شده است که به بخشی از آن اشاره می‌شود.

بشارت خداوند به وجود حضرت فاطمه سَلامُ‌الله‌عَلَیْها

خداوند تبارک و تعالی در معراج، بشارت تولّد حضرت فاطمه را به پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ وسَلَّم داد: یَا مُحَمَّد إِنَّ اللهَ تَعَالَی یُبَشِّرُکَ بِفَاطِمَةَ. ای پیامبر! خداوند ولادت فاطمه را به تو بشارت می‌دهد. بشارت به وجود مقدّس حضرت فاطمه در معراج و نام‌گذاری خداوند برای فاطمه، دلیل بر اهمّیت تولّد ایشان و شخصیت والای آن بزرگوار است.

فرمان الهى، بر خلقتى مبارک

علّامه مجلسی به سند مُفَضَّل از قول امام صادق عَلَيْهِ‌الْسَّلام نقل می‌کند که جبرئيل با هیبت کامل خدمت پیامبر گرامی اسلام صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ وسَلَّم رسید و عرض داشت: یَا مُحَمَّدُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی یَقْرَأُ عَلَیْکَ السَّلَامَ وَ هُوَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَعْتَزِلَ عَنْ خَدِیجَۀَ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً. ای پیامبر خداوند تبارک و تعالی سلام رساند و دستور داد چهل شبانه روز از خدیجه کبری فاصله بگیری. و پیامبر گرامی اسلام طبق دستور خداوند، چهل روز، با عبادت و نماز و روزه از خديجه کبری فاصله می‌گیرد: فَأَقَامَ النَّبِیُّ أَرْبَعِینَ یَوْماً یَصُومُ النَّهَارَ وَ یَقُومُ اللَّیْلَ.

وقتی حضرت خدیجه سَلامُ‌الله‌عَلَیْها از این رفتار متعجب می‌شود، برای حضرت خدیجه توسط عمّار یاسر پیام می‌فرستد و می‌فرماید: یَا خَدِیجَۀُ لَا تَظُنِّی أَنَّ انْقِطَاعِی عَنْکِ هِجْرَةٌ وَ لَا قِلًی وَ لَکِنْ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی بِذَلِکَ لِتُنْفِذَ أَمْرَهُ فَلَا تَظُنِّی یَا خَدِیجَۀُ إِلَّا خَیْراً فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبَاهِی بِکِ کِرَامَ مَلَائِکَتِهِ کُلَّ یَوْمٍ مِرَاراً. گمان نکن که من از تو بریده و تو را رها کرده‌ام؛ بلکه پروردگارم به آن دستور فرموده است. در آن، خیر بیاندیش که خداوند هر روز به وجود تو به بزرگان فرشته‌ها افتخار می‌کند.

نزول جبرئیل و تحفه الهی

پس از سپری شدن چهل روز، جبرئیل فرود می‌آید و عرضه می‌دارد: یَا مُحَمَّدُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَی! یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ هُوَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَتَأَهَّبَ لِتَحِیَّتِهِ وَ تُحْفَتِهِ. ای پیامبر! خداوند درود فرستاد و دستور داد تا خود را برای هدیه و تحفه الهی آماده سازی. در این هنگام پیامبر از جبرئیل سؤال کرد تحفه پروردگار چیست؟ یَا جَبْرَئِیلُ وَ مَا تُحْفَۀُ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ مَا تَحِیَّتُهُ و جبرئیل اظهار بی‌اطلاعی می‎کند و عرضه می‌دارد: لَا عِلْمَ لِی. نمی‌دانم. در آن هنگام، میکائیل که فرشته رزق و روزی است با ظرفی سرپوشیده فرود می‌آید و آن را جلوی پیامبر قرار می‌دهد و جبرئیل به پیامبر عرضه می‌دارد: پروردگار دستور ‌داده که با این غذا افطار کنی و پیامبر با آن مائده بهشتی افطار می‌کند.

پس از آن‌که پیامبر از غذای بهشتی تناول می‌نماید، جبرئیل او را امر به نزدیکی با خدیجه کبری می‌کند و پیامبر عازم خانه می‌شود و خدیجه کبری با شادمانی فراوان از پیامبر استقبال می‌کند و در آن شب نورانی، خدیجه کبری، فاطمه زهرا را باردار می‌شود.

پیامبر گرامی اسلام به خدیجه کبری می‌فرماید: هَذَا جَبْرَئِیلُ یُبَشِّرُنِی أَنَّهَا أُنْثَی وَ أَنَّهَا النَّسَمَۀُ الطَّاهِرَۀُ الْمَیْمُونَۀُ وَ أَنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی سَیَجْعَلُ نَسْلِی مِنْهَا وَ سَیَجْعَلُ مِنْ نَسْلِهَا أَئِمَّۀً فِی الْأُمَّۀِ یَجْعَلُهُمْ خُلَفَاءَهُ فِی أَرْضِهِ بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِهِ. جبرئیل به من خبر داد که آن جنین تو دختر است و نسلی پاک و مطهّر دارد و خداوند متعال نسل مرا از ذریّه او قرار داده  و از نسل او امامانی خواهند آمد که پس از من و بعد از اتمام وحی، خلیفه‌های الهی بر روی زمین خواهند بود.

گرچه نسل هر فردی از طریق فرزند ذکور ادامه می‌یابد و کسی که فرزند پسر ندارد، آن را ابتر می‌خواندند؛ ولی یکی از رازهای وجود مقدّس حضرت زهرا این است که در آن جامعه جاهلی که دختر حق حیات نداشت، نسل برترین انسان‌های هستی و خلیفه‌های الهی از وجود مقدس او ادامه یابد.

حضرت فاطمه مونس مادر

هنگامی که خدیجه کبری با پیامبر گرامی اسلام که یتیم و فقیر مکه بود ازدواج نمود، زنان مکّه آن حضرت را تحریم کرده و از او دوری گزیدند تا این که آن بزرگوار فاطمه زهرا را باردار شد و حمل انیس و مونس مادر گردید. فَلَمَّا حَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ صَارَتْ تُحَدِّثُهَا فِی بَطْنِهَا وَ تُصَبِّرُهَا. زمانی که به فاطمه باردار شد، حضرت فاطمه در بطن حضرت خدیجه با او حرف می‌زد و او را به صبر و شکیبایی دعوت می‌نمودند.

حضور چهار زن برتر جهان هنگام تولّد

هنگامی که وضع حمل فرارسید، خدیجه کبری به زنان قریش و بنی هاشم برای کمک پیغام فرستاد اما آنها با کینه‌ای که از ازدواج آن بزرگوار با پیامبر به دل داشتند، از کمک کردن، سر باز زدند اما خداوند بنده مخلص خود که حامل اشرف مخلوقات است را تنها نگذاشت و رسولان خود را برای یاری او فرستاد.

دَخَلَ عَلَیْهَا أَرْبَعُ نِسْوَۀٍ طِوَالٍ کَأَنَّهُنَّ مِنْ نِسَاءِ بَنِی هاشِمٍ فَفَزِعَتْ مِنْهُنَّ فَقَالَتْ لَهَا إِحْدَاهُنَّ لَا تَحْزَنِی یَا خَدِیجَۀُ فَإِنَّا رُسُلُ رَبِّکِ إِلَیْکِ وَ نَحْنُ أَخَوَاتُکِ أَنَا سَارَۀُ وَ هَذِهِ آسِیَۀُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُکِ فِی الْجَنَّۀِ وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ هَذِهِ صَفُورَاءُ بِنْتُ شُعَیْبٍ. چهار زن بلند قامت و نورانی بر او وارد شدند که شبیه زنان بنی هاشم بودند. حضرت خدیجه چون آنها را دید، ترسید. یکی از آنان گفت: ای خدیجه! ناراحت مباش؛ چرا که ما را پروردگارت به سوی تو فرستاده است. ما خواهران تو هستیم؛ من ساره هستم و ایشان آسیه، دختر مزاحم، رفیق تو در بهشت، این مریم، دختر عمران و ایشان صفورا، دختر شعیب است.

هنگامه تولد

حضرت فاطمه پا به عرصه وجود نهاد و بانوان بهشتی آن بزرگوار را با آب کوثر شستشو دادند و با لباس‌های بهشتی او را پوشاندند. در آن هنگام نوری عظیم از آن بزرگوار درخشید و به تمام خانه‌های مکّه وارد شد و شرق و غرب عالم را روشن کرد: فَلَمَّا سَقَطَتْ إِلَی الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ حَتَّی دَخَلَ بُیُوتَاتِ مَکَّۀَ وَ لَمْ یَبْقَ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا مَوْضِعٌ إِلَّا أَشْرَقَ فِیهِ ذَلِکَ النُّورُ.

آن‌گاه نوزاد با شهادتین لب به سخن گشود: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَ أَنَّ أَبِی رسول الله سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَنَّ بَعْلِی سَیِّدُ الْأَوْصِیَاءِ وَ أَنَّ وُلْدِی سَیِّدُ الْأَسْبَاطِ. سپس نام تک تک فرزندان معصومش را برد و بر آنها سلام فرستاد: ثُمَّ سَلَّمَتْ عَلَیْهِنَّ وَ سَمَّتْ کُلَّ وَاحِدَۀٍ مِنْهُنَّ بِاسْمِهَا.

هنگامى که فاطمه زهرا عليهاالسلام به دنيا آمد. فرشته وحى بر وجود مبارک رسول خدا نازل گشت و درود خداوند تبارک و تعالى را بر رسول‌اش و بر مولود بی‌نظیرش ابلاغ فرمود و پیامبر گرامی اسلام با شنيدن خبر تولد سر به سجده‌ى شکر گذارد و خداى عزوجل را بر عطاى اين نعمت مبارک و خجسته سپاس گفت.

در این هنگام پیامبر وارد خانه شد و نوزاد را در بغل گرفت و در گوش راست نوزاد اذان و در گوش چپ او اقامه گفت و بارها می‌فرمود: فَکُلَّما اِشتَقتُ اِلی الجَنَّۀِ قَبَّلتُها وَ ما قَبَّلتُها الّا وَجدتُ رائحۀَ شجرۀِ طوبی مِنها، هِی حوراءُ انسیۀُ. پس هر گاه که مشتاق بهشت می‌شوم، او را می‌بوسم و بوی درخت طوبا را استشمام می‌کنم. او فرشته‌ای با ظاهر انسانی است.

فاطمه زهرا پا به عرصه وجود نهاد تا بار غم ابتر بودن را از چهره‏ى پدر بزداید و کوثر رسالت شود: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ . إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ . فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ . إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ. به نام خداوند رحمتگر مهربان . ما به تو كوثر عطا کردیم . پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن و به یقین دشمنت‏ ابتر و بى‏ تبار است.

آری مولودی که رائحه بهشت و عطر عصمت می‌داد؛ دیده به جهان گشود تا شادمانی دل خدیجه کبری باشد و تا کوثر رسالت و مام نبوت و هم‌کفو امامت و سرور زنان عالم شود و تا ذریه آن بزرگوار بار مسئولیت رهبری و هدایت بشری را بر دوش کشند و عدالت را در جهان بگسترانند و بشریت را به شاهراه سعادت و خوشبختی رهنمون سازند.

الّلهمَّ صَلِّ علی فاطمۀَ و أبیها و بَعلِها وَ بَنیها و السِّرالمُستَودِعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُکَ.

دعا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالْعَصْرِ إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍإِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ

وَٱلسَّلَامُ عَلَیكُمْ وَرَحْمَةُ ٱللَّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

خطبه دوم 

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ، بَاسِطِ الرِّزْقِ، فَالِقِ الْأَصْبَاحِ، ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، وَ الْفَضْلِ وَ الْإِنْعَامِ، الَّذِی بَعُدَ فَلا یُرَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى، ثم الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلیٰ أَشْرَفِ الأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِین وَ خَاتَمِ السُّفَرَاءِ الْمُکَرَّمِین و حَبِیبِ إِلَهِ الْعَالَمِینَ، الْعَبْدِ الْمُؤَیدِ وَ الرَّسُولِ الْمصدد الْمُصْطَفِی الْأَمْجَدِ، الَّذِی سُمِّی فِی السَمَاءِ بِاَحْمَدِ وَ فِی الْأَرَضِینَ بِأَبِی‌الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمْ.

وَ صَلِّ عَلیٰ عَلِیٍ اَمیرِ المُومِنین، وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِین و آیَتِک الْکبْرى وَ النَّبَإِ الْعَظِیمِ، وَ صَلِّ عَلیٰ الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ، فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ، سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلیٰ سِبْطَیِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامی‏‏الْهُدَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ.

وَ صَلِّ عَلیٰ عَلىٍّ بنِ الْحُسَیْنِ زَینِ ‌الْعابِدِینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلىّ باقِرِ عِلمِ الْنَبِیین وَ جَعْفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ وَ موسَی بنِ جَعفَرٍ الْکاظِمِ وَ عَلىّ بنِ مُوسَی الرِّضا الْمُرتَضَی وَ مُحَمَّدٍ بنِ عَلىٍّ الْجَوادِ و عَلىّ‌ بنِ‌ مُحَمَّدٍ الْهادِی وَ الْحَسَنِ بنِ عَلىٍّ الْعَسکَرِی وَ الْخَلفِ الْقائِمِ الْمُنتَظَرِ الْمَهدِی.

اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِینَکَ وَ سُنَّةَ نَبِیِّکَ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِیزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلیٰ اَئِمَّةِ الْمُسلِمینَ وَحُماةِ الْمُستَضعَفینَ وَهُداةِ المُومِنینَ صَلواةُ الله عَلَیهِم اَجمَعینَ.

اُوصِیكُمْ عِبَادَاللَّهِ ونَفْسِی بِتَقْوَى اللَّه

همه نمازگزاران را و خاصه خودم را به تقوای الهی سفارش می‌کنم و برای تقویت تقوای الهی مطالبی پیرامون انقلاب اسلامی تقدیم می‌کنم.

قبل از انقلاب هیچ رجل دینی و سیاسی باورنداشت که رژیم منحوس پهلوی که حمایت‌های بی‌دریغ آمریکا را یدک می‌کشید، با انقلاب سرنگون شود و انقلاب اسلامی با اهداف گسترده و با نتایج و دستاوردهای باورنکردنی اتفاق بیفتد، ماندگار شود و یك منظومه‌ی فكری نو به دنیا عرضه کند، از این رو بسیاری از رجال دینی و سیاسی و همچنین رهبران انقلاب، آن را معجزه الهی خوانده‌اند و تأیید کردند که انقلاب اسلامی یک معجزه بزرگ الهى است.

سؤال: چگونه انقلاب اسلامی معجزه است؟

جواب: به ده‌ها دلیل انقلاب اسلامی یک معجزه بزرگ الهى است که در این خطبه به برخی از آن اشاره می‌شود:

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که سیاست‌مداران، دین را از سیاست جدا کرده بودند و دین در حوزه حاكمیتی جهان هیج موقعیتی نداشت، تفكر بی دینی و بی‌اعتنائیِ به فضیلت‌های انسانی، تمام اندیشه‌های برتر جهان را تشکیل داده بود و دین به خاطر بی لیاقتی رهبران کلیسا؛ به عنوان افیون ملت‌ها معرفی شده و همه بدبختی بشر به پای دین گذاشته شده بود؛ در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” ارزش‌های دینی را حاكم كرد، برای دین هم علم، هم تمدن، هم سیاست، هم حاكمیت قائل شد، دین را منبع لایزال قدرت و ارزش معرفی کرد و علم، پیشرفت و تمدن واقعی که از آرزوهای دیرین بشر بود را در سایه دین قرار داد، دین را تنها راه رسیدن به قله‌های رفیع انسانیت معرفی کرد و یك قدرت مبتنی بر دین، در جغرافیای سیاسی و حاكمیتی قرن بیستم بوجود آورد و صحنه‌گردان‌ حاكميت جهان شد و امروز در همه عرصه‌ها هماورد ‌می‌طلبد.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که معادله قدرت بین دو ابرقدرت شرق و غرب و بین حاكميت سرمايه‌داری و سوسياليستی بود، اما انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” معادله قدرت را بین اسلام ناب محمدی و کفر و بین حاکمیت دینداری و بی‌دینی تغییر داد.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که دو ابرقدرت شرق و غرب، خود را صاحب‌اختیار و آقای دیگر کشورها دانسته و با گسترش سلطه خود، همه دنیا را تهدید می‎‌کردند و با غارت و چپاول سرمایه‌های آنان ادامه حیات می‌دادند، و کشورهای جهان سوم در حالی که مقهور زورگوئی آنان بودند، حق هیچ‌گونه اعتراض و مخالفتی نداشته و چاره‌ای جز تسلیم نداشتند؛ در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” در دنیا زلزله‌ای ایجاد کرد، دو ابرقدرت شرق و غرب را به لرزه انداخت، دنیا را از انحصار دو ابرقدرت خارج كرد، فرهنگ سلطه‌ستیزی را در ادبیات سیاسی جهان رواج داد، نظام سلطه را به چالش كشید، همه بشریت را برای مقابله با دشمنان بشریت فرا خواند و جهان اسلام را به پیوستن به جبهه مقاومت و خیزش در برابر نظام سلطه دعوت نمود.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که جهان به سلطه‌گر و سلطه‌پذیر تقسیم شده بود، هر کشوری که قدرت داشت، سلطه‌گر می‌شد و هر کشوری که قدرت نداشت، سلطه‌پذیر می‌شد و نوع سومی وجود نداشت، در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” نوع سومی از قدرت را در ادبیات حاکمیتی جهان پدید آورد و به ملل دنیا فهماند، می‌شود نه سلطه‌پذیر بود و نه سلطه‌گر شد.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که پیشرفت و تمدن دروغین، بشر را با چالش‌ها، گرفتاری‌ها، بحران‌ها و فجایع بی‌شماری مواجه ساخته بود، بگونه‌ای که جوامع بشری از هویت، از معنویت و از اخلاق تهی شد و در آستانه فروپاشی قرار گرفت؛ در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” ارزش‌های انسانی را حاکم کرد و به افسانه دروغین تمدن و پیشرفت، پایان داد.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که نظام سلطه با زر و زور و تزویر، با هزینه‌های گزاف، با نقشه‌های پیچیده، با ایجاد اختلاف بین ملل مسلمان و با فریب سران کشورهای اسلامی؛ می‌کوشید تا دین مبین اسلام را تحریف و اسلام ناب محمدی را نابود سازد؛ در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” به اسلام حیاتی مجدد داد، ایران را خاستگاه اسلام و ام‌القرای جهان اسلام قرار داد و جهان اسلام را به بالندگی و مسلمانان را به اتحاد و برادری، دعوت کرد.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که تمدن و پیشرفت ابزار ظلم و ستم، دروغ و نیرنگ، فساد و فحشا شده بود. ظلم و ستم، دروغ و نیرنگ، فساد و فحشا، شهوت‌رانی و دنیاپرستی، به عنوان تمدن و پیشرفت؛ ارزش پیدا کرد بود، ارزش‌های بشری و فضیلت‌های انسانی یکی پس از دیگری در لابلای پیشرفت و تمدن دروغین، قربانی می‌شد، در نتیجه هرکس فاسدتر بود و بهتر دروغ می‌گفت، بیشتر ظلم می‌کرد، متمدن‌تر به حساب می‌آمد، در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” نیاز بشر را به ارزش‌های انسانی تبیین کرد، ارزش‌های انسانی را حاکم کرد و جوامع بشری را به عدالت، اخلاق، معنویت، شرافت و انسانیت دعوت نمود.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که همه انقلاب‌های بزرگ و کوچک جهان از انقلاب کبیر فرانسه گرفته تا انقلاب اکتبر روسیه و از انقلاب مصر و لیبی گرفته تا انقلاب کوبا و تونس، همه یکی پس از دیگری دچار انحراف شده و از آرمان‌های خود فاصله گرفتند و این در حالی است که انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” بعد از چهار دهه، بدون تغییر در آرمان‌ها، در اهداف، در شعارها و در ارکان اصلی انقلاب؛ محکم و استوار ایستاده و هم‌اکنون در آغاز دهه پنجم‌اش، همچنان با طراوت و شاداب پیش‌ می‌رود.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که آمریکا همه منابع و منافع بی‌پایان ایران را چپاول می‌کرد و ایران به عنوان عمله آمریکا و ژاندارم منطقه، نقش حافظ منافع اسرائیل را بازی می‌کرد و به کارگاه آزمایشگاهی برای کارشناسان غربی درآمده بود و مردم ایران به عنوان انسان‌های بی‌فرهنگ، بی‌تمدن، عقب افتاده، حق توحش به آنان پرداخت می‌کردند؛ در این شرایط انقلاب اسلامی به عنوان یک “معجزه الهی” به حیات سیاسی و اقتصادی و نظامی آمریکا در ایران اسلامی پایان داد، دست آمریکا را از کشور امام زمان و منافع بی‌پایان آن قطع کرد، ایران را از یوغ استعمار و استثمار و رژیم ستم شاهی نجات داد و ملت مسلمان و شریف ایران را هویت جهانی بخشید.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که بزرگترین و بی سابقه‌ترین اتحاد جهانی برای شکست و نابودی انقلاب اسلامی شکل گرفت و از همه تکنیک‌ها و تاکتیک‌ها و از همه نرم‌افزارها و سخت‌افزارها استفاده شد و میلیاردها دلار هزینه گردید؛ با این حال انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” نه‌تنها شکست نخورد، بلکه پیروز و سربلند دشمنانش را شکست داد و در کوتاه‌ترین زمان آرمان‌هایش را به اقصی نقاط دنیا صادر کرد.

انقلاب اسلامی در شرایطی بوجود آمد که نظام سلطه همه همت خود را برای آلوده کردن جوانان خاصه جوانان جهان اسلام به فساد و بی‌خاصیت کردن آنان بکار گرفت؛ با این حال انقلاب اسلامی به عنوان “معجزه الهی” انسان‌ساز شد، و جوانان بسیاری را تربیت کرد، به صورتی که جوانان این مرز و بوم به چهره‌های ماندگار و ستاره‌گانِ درخشانِ تاریخ تبدیل شدند و همانند خورشیدی درخشان بر تارک کشور امام زمان می‌درخشند. وقتی در عملیات فتح‌الفتوح، بستان فتح شد حضرت امام فرمود: فتح‌الفتوح فتح یک شهر نیست؛ فتح‌الفتوح، تربیت چنین جوان‌هایی است، عابدانِ شبی که شیران روز بودند.

این موارد بخشی از دلایل معجزه بودن انقلاب اسلامی است.

دعا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا أَعْطَینَاكَ الْكَوْثَرَ  فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ  إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ

وَٱلسَّلَامُ عَلَیكُمْ وَرَحْمَةُ ٱللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ