11 ذی‌قعده 1441 شهر زاینده‌رود
خطبه اول
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین
نَحمَدُهُ وَ نَسْتَعِینُهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ و نَتَوَکّلُ عَلَیهِ
وَ نُصَلّی وَ نُسَلِّم عَلی حَبیبِه وَ نَجیبه وَ خیَرَتِه فی خَلقه وَ حافِظِ سِرّه وَ مُبَلِّغِ رِسالاتِهِ
سَیِّدِنا وَ نَبیِّنا اَبی‌القاسِم المُصطَفیٰ مُحَمَّد صَلَّى‌اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ وَسَلَّم
وَ عَلیٰ آلِه الاَطیَبینَ الاَطهَرینَ المُنتَجَبینَ الهُداةِ المَهدیینَ المَعصُومینَ
سیَّما بَقِیَّةَ اللهِ فی الاَرَضینَ رُوحی وَ اَرواحُ العالَمینَ لِتُرابِ مَقدَمِهِ الفَداءِ
عن ولی الله الاعظم صاحب العصر والزمان علیه آلاف التحیت و الثناء
اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی الامامِ التّقی النّقی و حُجّتُكَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ كثیرَةً تامَةً زاكیةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ما صَلّیتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِكَ
اُوصِیکمْ عِبَادَاللَّهِ ونَفْسِی بِتَقْوَى اللَّه
همگان را و خاصه خودم را به تقوای الهی توصیه و سفارش می‌کنم و میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام را به همه شیفتگان امامت و ولایت تبریک عرض می‌کنم
هفته گذشته پیرامون توطئه و نقشه شوم مأمون در اجبار حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام به هجرت به خراسان مطالبی ارائه گردید و در این خطبه برای تقویت تقوای الهی تدابیر آن بزرگوار در برابر توطئه و نقشه شوم مأمون مطالبی ارائه می‌گردد.
- اظهار كراهت و نارضایتی از رفتن به خراسان: حضرت امام علی بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام هنگام حرکت از مدینه به خراسان فضای مدینه را از کراهت و نارضایتى خود پر کرد، به طورى که هر کس در پیرامون امام یقین کرد که مأمون با نیت سوء حضرت را از وطن خود دور می کند، امام بدبینى خود به مأمون را با هر زبان ممکن به همه گوش‌ها رساند و روزی كه می خواست از مدینه حركت كند خاندان خود را گرد آورد و از آنان خواست برای او گریه كنند و فرمود: من دیگر به میان خانواده ام بر نخواهم گشت، آنگاه وارد مسجد رسول خدا شد تا با پیامبر وداع كند، حضرت چندین بار وداع كرد و باز به سوی قبر پیامبر بازگشت و با صدای بلند گریست؛
- همراه نكردن خانواده: علی رغم درخواست مأمون مبنی بر همراه داشتن خانواده و آشنایان، امام با خود هیچ كس حتی فرزندش امام جواد عَلَیهِ‌السَّلام را هم نیاورد؛
- استنكاف از پذیرش خلافت: حضرت پیشنهاد خلافت را به شدت رد كرد و دست اندرکاران امور ناشیانه عدم قبول امام را در همه جا منتشر کردند؛
- استنكاف از پذیرش ولایت عهدی: حضرت پیشنهاد ولایت عهدی را به شدت رد كرد و در هر فرصتی، اجبارى بودن این منصب را گوش زد می‌كرد؛
- شرط‌گذاری مبنی بر عدم دخالت در شؤون حكومت: حضرت وقتی به پذیرش ولیعهدى با تهدید به قتل، مجبور شد، برای پذیرش ولیعهدى شرط گذاشت که در هیچ یک از شؤون حکومت دخالت نکند و به جنگ و صلح و عزل و نصب و تدبیر امور نپردازد و روشن است که با تحقق این شرط، نقشه مأمون نقش برآب می شد و به اهداف خود نمی رسید و از این رو است که مأمون بارها با لطائف الحیل امام را به دخالت در امور وادار می ساخت و هر بار با شکست روبرو می شد مانند درخواست ارسال نامه به مناطقی که اوضاع پریشان داشت یا اقامه نماز عید؛
- برملا ساختن داعیه امامت شیعى در سطح جهان اسلام: با آن که مأمون امام را جدا از مردم می پسندید و این جدایى را در نهایت وسیله اى براى قطع رابطه معنوى و عاطفى میان امام و مردم می خواست، امام در هر فرصتى خود را در معرض ارتباط با مردم قرار داد. با اینکه مأمون آگاهانه مسیر حرکت امام از مدینه تا مرو را طورى انتخاب کرده بود که شهرهاى معروف به محبت اهل بیت مانند کوفه و قم در سر راه قرار نگیرند، اما امام از هر فرصتى براى ایجاد رابطه جدیدى میان خود و مردم استفاده کردحضرت با استفاده از تریبون خلافت داعیه امامت شیعی را در سطح جهان اسلام بر ملا ساخت و پیام تشیع را به گوش همه مسلمان ها رساند که به نمونه‌های آن اشاره می‌شود:
• در اهواز آیات امامت را نشان داد؛
• در بصره خود را در معرض محبت دل هایى که با او نامهربان بودند قرار داد؛
• در نیشابور حدیث سلسله الذهب را براى همیشه به یادگار گذاشت؛
• علاوه بر آن نشانه ها و معجزه هاى دیگرى نیز آشکار ساخت و در جای جاى این سفر طولانى فرصت ارشاد مردم را مغتنم شمرد؛
• در مناظرات با علما و در محضر مأمون قویترین استدلال هاى امامت را بیان فرمود؛
• در نامه به فضل همه رئوس مسائل عقیدتى و فقهی شیعى را با عنوان جوامع الشریعة نوشت؛
• در مرو براى عبدالعزیزبن مسلم حدیث معروف امامت را بیان فرمود؛
• و در نیشابور حدیث سلسله الذهب را با شرط آن بیان فرمود؛
• در مرو هم که سرمنزل اصلى و اقامتگاه دستگاه خلافت بود هرگاه فرصتى دست می داد حصارهای دستگاه حکومت را براى حضور در انبوه جمعیت مردم می شکشت. - نشست علنی با مدافعان امامت و دلگرم كردن مبارزان و انقلابیون: نه تنها سرجنبانان تشیع از سوى امام به سکوت و سازش تشویق نشدند بلکه قرائن حاکی از آن است که وضع جدید امام موجب دلگرمى آنان شد و مبارزینی که بیشترین دوران عمر خود را در کوه‌هاى صعب العبور و آبادی هاى دور دست، با سختى و دشواری می گذراندند با حمایت امام على بن موسی الرضا عَلَیهِ‌السَّلام حتى مورد احترام و تجلیل کارگزاران حکومت در شهرهای مختلف نیز قرار گرفتند. هر ناسازگار و تند زبانى چون دعبل که هرگز به هیچ خلیفه و وزیر و امیری روی خوش نشان نداده و در دستگاه آنان رحل اقامت نیفکنده بوده و هیچ کس از سرجنبانان خلافت از تیزى زبان او مصون نمانده بود و به همین دلیل همیشه مورد تعقیب و تفتیش دستگاه‌هاى دولتى به سر می‌برد و سالیان دراز، دار خود را بر دوش خود حمل می کرد و میان شهرها و آبادی ها سرگردان و فراری بود، توانست به حضور امام و مقتداى محبوب خود برسد و معروفترین و شیواترین قصیده خود را که ادعانامه نهضت نبوی ضد دستگاه‌های خلافت اموی و عباسی است براى آن حضرت بسراید و شعر او در زمانى کوتاه به همه اقطار عالم اسلام برسد، به طوری که در بازگشت از محضر امام آن را از زبان رئیس راهزنان میان راه می شنود.
نتیجه
در این نبرد مأمون با زحمت و تلاش بسیار و سرمایه گذارى عظیم می‌خواست از خود چهره مقدس و خلیفه‌اى موجه و زمام‌داری خردمند بسازد و اگر مأمون پیروز می‌شد به یقین به هدفى دست می‌یافت كه هیچ یک از خلفای اموى و عباسى با وجود تلاش‌های فراون، نتوانسته بودند به آن دست یابند، یعنی ریشه‌کن كردن مبارزه و جهاد تشیع بر علیه خلفای غاصب و طواغیت زمان، که همواره همچون خارى در چشم سردمداران طاغوت به حساب می‌آمدند.
اما سیاست مأمون بر ضد خودش بکار گرفته شد او از زحمت و تلاش و صرف هزینه‌های بسیار چیزی بدست نیاورد و از طرح و نقشه موزیانه خود، طرفی نبست، او در بازی قمار بزرگی که خود راه انداخته بود شكست خورد، تیرى که با آن، اعتبار و حیثیت امام را هدف گرفته بود، خود او را آماج قرار داد و به ناچار بعد از گذشت مدتى کوتاه، درصدد برآمد تا خطای فاحش خود را جبران كند و در همان مزبلهاى که همه خلفاى پیش از او در آن سقوط کرده بودند، فرو رفت او بالاخره همان شیوه‌‌اى را در برابر امام درپیش گرفت که همه گذشتگان ظالم و فاجر خود، درپیش گرفته بودند، یعنى قتل امام معصوم.
و این در حالی بود که در این شرائط حضرت امام علی بن موسی‌الرضا عَلَيْهِ‌السَّلام در ادامه جهاد مرارت‌بار دیگر ائمه، مبارزه را چنان زیبا و عالی مدیریت كرد كه در میان ناباوری بسیاری كه می‌پنداشتند در برابر ظالم و دیكتاتور زمان نمی‌توان ایستادگی كرد و نمی‌شود اقدام اساسی انجام داد، موفقیت بسیار ارزشمندی برای تشیع و جهان اسلام ببار آورد و در این جهاد مرارت‌بار پیروز شد .
آن بزرگوار
علی رقم زیرکى شیطنت آمیز مأمون، با تدبیرى الهى بر مأمون فائق آمد و او را در بازی قمار و میدان نبرد سیاسى که خود به وجود آورده بود به طور کامل شکست داد، طرح همه جانبه او را به حرکتى بی اثر و بازی‌ى کودکانه بر ضد خود بدل كرد، سال ولایتعهدى را یکى از پربرکت ترین سال‌های تاریخ تشیع نمود و نفس تازه به مبارزات علویان دمید. نه فقط نام آن حضرت به دلیل تهمت حرص به مقام و منصب از رونق نیفتاد بلكه در مدینه، مكه و دیگر اقطار مهم اسلامی، حشمت ظاهری بر عزت معنوی او افزود و پس از ده‌ها سال زبان به ستایش و فضل و رتبه معنوی او و پدران مظلوم و معصوم او گشوده شد وحتی آن بزرگوار را یك چهره در خور تعظیم و تجلیل و یك انسان شایسته خلافت كه از خلیفه بسان علم و تقوی و خویشی با پیغمبر، بزرگتر و شایستهتر است، كشوده شد.
دعا
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْعَصْرِ إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍإِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
خطبه دوم
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ، بَاسِطِ الرِّزْقِ، فَالِقِ الْأَصْبَاحِ، ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، وَ الْفَضْلِ وَ الْإِنْعَامِ، الَّذِی بَعُدَ فَلا یُرَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى
ثم الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلیٰ أَشْرَفِ الأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِین وَ خَاتَمِ السُّفَرَاءِ الْمُکَرَّمِین و حَبِیبِ إِلَهِ الْعَالَمِینَ، الْعَبْدِ الْمُؤَیدِ وَ الرَّسُولِ الْمصدد الْمُصْطَفِی الْأَمْجَدِ، الَّذِی سُمِّی فِی السَمَاءِ بِاَحْمَدِ وَ فِی الْأَرَضِینَ بِأَبِی‌الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمْ
وَ صَلِّ عَلیٰ عَلِیٍ اَمیرِ المُومِنین، وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِین و آیَتِک الْکبْرى وَ النَّبَإِ الْعَظِیمِ
وَ صَلِّ عَلیٰ الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ، فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ، سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ
وَ صَلِّ عَلیٰ سِبْطَیِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامیالْهُدَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
وَ صَلِّ عَلیٰ عَلىٍّ بنِ الْحُسَیْنِ زَینِ الْعابِدِینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلىّ باقِرِ عِلمِ الْنَبِیین وَ جَعْفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ وَ موسَی بنِ جَعفَرٍ الْکاظِمِ وَ عَلىّ بنِ مُوسَی الرِّضا الْمُرتَضَی وَ مُحَمَّدٍ بنِ عَلىٍّ الْجَوادِ و عَلىّ بنِ مُحَمَّدٍ الْهادِی وَ الْحَسَنِ بنِ عَلىٍّ الْعَسکَرِی وَ الْخَلفِ الْقائِمِ الْمُنتَظَرِ الْمَهدِی
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِینَکَ وَ سُنَّةَ نَبِیِّکَ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِیزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسِیراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلیٰ اَئِمَّةِ الْمُسلِمینَ وَ حُماةِ الْمُستَضعَفینَ وَ هُداةِ المُومِنینَ صَلواةُ الله عَلَیهِم اَجمَعینَ
اُوصِیكُمْ عِبَادَ اللَّهِ و نَفْسِی بِتَقْوَى اللَّه
در این خطبه همگان را و خاصه خودم را به تقوای الهی توصیه و سفارش می‌کنم و برای تقویت تقوای الهی به برخی از نکات لازم اشاره می‌کنم.
رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت هفته قوه قضائیه مطالبی بیان فرمودند از جمله مبارزه قاطع و سریع با فساد که در این خطبه به برکات آن اشاره می‌شود:
مبارزه قاطع و سریع با فساد
- سبب استحکام نظام می‌شود
- اعتماد مردم به نظام را افزایش می‌دهد
- مردم را به اصلاح ساختارها و كارآمدى آن امیدوار می‌کند
- مشاركت مردم در حمایت از انقلاب را افزایش مىدهد
- مردم را امیدواری می‌کند و شادابى و نشاط را در پیكره جامعه به جریان می‌اندازد
- امنیت اقتصادی، سیاسى، اجتماعى، فرهنگى و حتى اعتقادى را فراهم می‌کند
- عدالت را گسترش داده و مطالبه عدالت را عمومى مىكند
- آمران بهمعروف و ناهىان از منكر را دلگرم می‌کند
- زمینه اصلاح دیکر قوا را فراهم می‌کند
- از گسترش فساد جلوی می‌کند
- آسیبهاى اجتماعى را از بین می‌برد
- رعب و وحشت واقعى را در دل مفسدان مىاندازد و میزان فساد را كاهش مىدهد
گلايه از كم توجهى به مسأله كرونا
در اثر فداكارى دستگاهها و كادرهاى درمانى و بهداشتى و همچنين مجاهدت داوطلبانه گروههاى مردمى و همكارى عموم مردم، ايران بعنوان يك كشور موفق در دنيا معرفى شد اما اين مربوط به ابتداى كار بود و اكنون متأسفانه آن حركت و مجاهدت از جانب بعضى مردم و مسؤولان سست شده است.
اينكه گفته مىشود بايد كارى كرد كه مشكلات اقتصادى از ناحيه كرونا بهوجود نيايد، حرف درستى است اما در صورت بىتوجهى و شيوع گسترده بيمارى، مشكلات اقتصادى هم بيشتر خواهد شد.
هیچ راهی برای مبارزه با شیوع ویروس خطرناک کرونا جز رعایت فاصله اجتماعی نیست پس شایسته است با رعایت فاصله اجتماعی و مراعات اصول بهداشتی به سلامت خود و دیگران کمک کنیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ إِنَّ شَانِئَک هُوَ الْأَبْتَرُ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
دیدگاهتان را بنویسید