کتاب اقیانوس بیکران معرفت و گنجینه حقیقت است.
کتاب شاهراه نور و معرفت و راه نجات از تاریکی جهل و نادانی است.
کتاب گران‌سنگ‌ترین و زیباترین جلوه‌های فرهنگ یک جامعه است.
کتاب میراث ماندگار گذشتگان و چراغ راه آیندگان است.
کتاب ماندگارترین اثر در طول تاریخ بشر است.
کتاب زمینه‌ساز تکامل و بستر تبادل فرهنگ است.
کتاب حاصل تجربه دیگران است که در اختیار انسان قرار می‌گیرد.
کتاب همانند خورشید، فضای زندگی را نور و گرمی می‌بخشد
همانند نسیم دلنواز بهاران، روح آدمی را نوازش می‌دهد
همانند چشمهسار روان، روح عطشناک انسان را سیراب می‌کند
همانند بال پرواز، انسان را در آسمان اندیشه‌های ناب به پرواز در می‌آورد
و همانند باران بر سرزمین دل‌ها می‌بارد، گلبوته‌های اندیشه را سیراب می‌کند، ایمان را بارور می‌سازد و به زندگی طراوت می‌بخشد.
کتاب دروازه‌یی به سوی گسترده‌ی دانش و معرفت است و کتاب خوب، یکی از بهترین ابزارهای کمال بشری است.
کتاب مائده‌ی آسمانی و غذای روح آدمی است و درهای دانش و بینش را بر روی بشر باز می‌کند و افق‌های جدیدی از اندیشه و فهم را در برابر آدمی می‌گشاید و حق و حقیقت را نمایان می‌سازد بر این اساس خداوند معجزه ابدی و همیشه جاوید آخرین فرستاده‌اش را کتاب آسمانی قرار داد:
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کرِیمٌ . فِی کتابٍ مَکنُونٍ . لا یمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ
بر این اساس خداوند در اولین آیه نازل شده بر قلب رسول خاتم دستور به خواندن صادر کرد: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ . اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ . خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ . اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ . الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ . عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ. و به قلم یعنی بوجود آورنده کتاب، سوگند یاد کرده است: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ . ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ. تا پرچمدار کتاب و کتابخوانی باشد و در حقیقت پرچمدار علم و دانش، اندیشه و معرفت و پیشرفت و تمدن واقعی باشد.
هر پیشرفتی و هر موفقیتی در عرصه علم و دانش و نوآوری و فرهنگ، مرهون کتاب و کتابخوانی است. بی شک آنهایی که گام های بلندی در وادی علم و دانش برداشته‌اند، با کتاب و کتابخوانی مأنوس بوده‌اند.
مردان بزرگ تاریخ توسط کتاب جاودانه مانده‌اند، چه بسیار بزرگانی که آثار مکتوب نداشته و امروز هیچ اثری از آنان در تاریخ نیست و فراموش شده‌اند.
چند نکته اساسی در باره کتاب و کتاب خوانی
- هر کتابی ارزش خواندن ندارد کما این که هر مواد غذایی ارزش خوردن ندارد و حتی بعضی مضر و زیان‌آورند. آن‌چه در باره ارزش کتاب بیان شد منظور کتاب خوب است نه هر کتاب.
- بعضی اظهار می‌دارند وقت برای مطالعه نداریم در حالی که در بین کارهای روزمره لحظه‌های ارزشمندی وجود دارند که بدون استفاده مفید از دست می‌روند و ما می‌توانیم از آن بهترین بهره را ببریم در این زمینه به در ادامه به چند خاطره از مقام معظم رهبری بسنده می‌شود:
“من یک دوره‌ی کتاب هشت جلدی را که یک نویسنده‌ی عرب نوشته است و از کتابهای معروف هم هست، در سالهای دور، وقتی به تهران می‌آمدم و در اتوبوس زیاد معطل می‌شدم، خواندم”
“در منزل خودِ ما، همه افراد، بدون استثنا، هرشب در حال مطالعه خوابشان می‌برد. خود من هم همین‌طورم. نه این‌که حالا وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه می‌کنم؛ تا خوابم می‌آید، کتاب را می‌گذارم و می‌خوابم. همه افراد خانه ما، وقتی می‌خواهند بخوابند حتماً یک کتاب کنار دستشان است”
“من جوانان بسيارى را ديده‌ام كه حاضرند بيست دقيقه يا نيم ساعت بنشينند و تبليغات تلويزيون را كه قبل از شروع فيلم سينمايى پخش مى‌شود را تماشا كنند اما حاضر نيستند در اين بيست دقيقه، كتاب بخوانند. چقدر كتاب‌ها را در همين نيم ساعت‌ها مى‌شود خواند. بنده دوره‌هاى بيست جلدى و بيست و چند جلدى كتاب را در همين فاصله‌هاى ده دقيقه، بيست دقيقه و يك ربع ساعته خوانده‌ام و پشت اين كتاب‌ها را هم يادداشت مى‌كنم كه معلوم باشد. شايد صدها جلد كتاب را همين‌طور در اين فاصله‌هاى كوتاه ده دقيقه‌اى خوانده‌ام”
- بهترین کتاب و اصیل‌ترین کتاب، کتابی است که راستگوترین، داناترین و مهربان‌ترین افراد؛ از حق و حقیقت بگوید و آن چیزی جز کتاب آسمانی قرآن کریم نیست به همین خاطر خداوند بارها بر خواندن و تدبر در قرآن کریم دستور داده است:
وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا
پس باید از این کتاب ارزشمند و از این منبع شگرف الهی برای اصلاح زندگی روزمره بهره برد و سعادت دنیا و آخرت خود را تضمین کرد. ما افتخار می کنیم قرآن کریم بزرگترین و شریف‌ترین کتاب آفرینش که کتاب نور و هدایت، شفا و رحمت و خیر و برکت است از آنِ ماست. روز کتاب و کتابخوانی بر شما پیروان کتاب آسمانی قرآن کریم مبارک باد.
- از ملت شریف و فرهیخته که میراث گران‌بهای تمدن کهنش، موزه‌های جهان را مزین کرده است پذیرفته نیست که امروز با کتاب و کتابخوانی این چنین بیگانه باشد باید برای این نقیصه فکری کرد. در این رابطه رهبر انقلاب اسلامی می‌فرمایید:
“با تلخی باید اعتراف کنیم که رواج کتاب و روحیه‌ی کتابخوانی در میان ملت عزیز ما که خود یکی از مشعل‌داران فرهنگ و کتاب و معرفت در طول تاریخ پس از ظهور اسلام بوده است، بسی کمتر از آن چیزی است که از چنین ملتی انتظار می‌رود و این پدیده نیز مانند بیشتر پدیده‌های ناگوار در کشور ما، نتیجه‌ی فرمانروایی پادشاهان و فرمانروایان ظالم و فاسد و بی‌فرهنگ و بی‌سواد بر این کشور در دویست سال گذشته است”
“در دورانی که برخی ملت‌های دیگر به سوی دانش و پژوهش و معرفت روی آورده بودند، ملّت کهن و با استعداد ما در زیر سلطه‌ی آن انسان‌های پلید و خودپرست و زورگو و نااهل، از دانش و معرفت دور ماند و در دوره‌ی اخیر که حکومت دست نشانده و فاسد پهلوی همه‌ی کارها را برابر خواست بیگانگان و دشمنان این ملّت و به زیان این ملّت انجام می‌داد، نه تنها تلاشی برای ترویج کتاب و کتابخوانی نشد بلکه با ایجاد سرگرمی‌های ناسالم و دامن زدن به آتش غرائز جنسی در میان جوانان، این ضرورت فوری و فوتی را هر چه بیشتر، از میدان دید و توجّه مردم، بیرون راندند و در یکی از بهترین دوران‌هایی که شرائط جهانی، دگرگونی‌های اساسی در وضع نابسامان ملت ایران را بر می‌تافت، ملت مظلوم ما را از آن محروم ساختند و کار را به آن‌جا رساندند که برابر گزارشهای همان روزگار، در شهر تهران و برخی شهرهای دیگر، شماره‌ی میخانه‌ها بیش از شماره‌ی کتابخانه‌ها و کتابفروشی‌ها و یا چند برابر آنها بود”
بیانات مقام معظم رهبري در باره کتاب و کتابخوانی
باید نخبگان را وادار كنيم به توليد كتاب و مردم را وادار كنيم به كتاب‌خوانی
امروز كتاب‌خوانى نه تنها يك وظيفه ملى، كه يك واجب دينى است
برای یک ملت، خسارتی بزرگ است که افراد آن، با کتاب سر و کاری نداشته باشند، و برای یک فرد، توفیق عظیمی است که با کتاب، مأنوس و همواره در حال بهره‌گیری از آن یعنی آموختن چیزهای تازه باشد.
به گمان من يكى از بدترين و پرخسارت‌ترين تنبلى‌ها، تنبلى در خواندن كتاب است، هرچه هم انسان به اين تنبلى ميدان بدهد، بيشتر مى شود.
كتاب‌خوانى بايد يك سيره و سنّت رايج بين مردم بشود، كتاب بخوانند و به فرزندانشان هم كتاب خواندن را ياد بدهند.
حقیقت آن است که کتاب یکی از ارزشمندترین فرآورده‌های بشری و گنجینه‌ی بزرگترین ثروتهای بشر یعنی دانش و تحقیق است.
دین و دنیای بشر و جسم و جان انسان، به برکت کتاب تأمین و تغذیه می‌شود و فرآیند کمال بشری به وسیله‌ی کتاب تحقق می‌یابد.
باید پدرها و مادرها، بچه‌ها را از اوّل با کتاب محشور و مأنوس کنند. حتّی بچه‌های کوچک باید با کتاب اُنس پیدا کنند.
من مى‌خواهم خواهشى از مردم بکنم و آن این است: کسانى که وقتهاى ضایع‌شونده‌اى دارند؛ مثلاً به اتوبوس یا تاکسى سوار مى‌شوند، یا سوار وسیله‌ى نقلیه‌ى خودشان هستند و دیگرى ماشین را مى‌راند، یا در جاهایى مثل مطبّ پزشک در حال انتظار به سر مى‌برند و به‌هرحال اوقاتى را در حال انتظار به بى‌کارى مى‌گذرانند، در تمام این ساعات، کتاب بخوانند. کتاب در کیف یا جیب خود داشته باشند و در اتوبوس که نشستند، کتاب را باز کنند و بخوانند. وقتى هم به مقصد رسیدند، نشانه‌اى لاى کتاب بگذارند و باز در فرصت یا فرصتهاى بعدى آن را باز کنند و از همان جا بخوانند.
گاهى مى‌بینید یک نفر پاى تلویزیون نشسته و منتظر یک فیلم است. تلویزیون آگهى تبلیغاتى پخش مى‌کند و گاهى پخش تبلیغات بیست دقیقه طول مى‌کشد. یک وقت است کسى به آن تبلیغات احتیاج دارد. اما کسى که احتیاج ندارد آگهی‌هاى تبلیغاتى را ببیند، این بیست دقیقه را چرا بى‌کار بنشیند؟! یک کتاب دم دستش باشد؛ بردارد و بیست دقیقه مطالعه کند. اگر مردم ما عادت کنند که از این وقتهاى ضایع‌شونده براى مطالعه‌ى کتاب استفاده کنند، جامعه خیلى پیش خواهد رفت و فرهنگ کشور، خیلى ترقّى خواهد کرد.
دیدگاهتان را بنویسید