آن چه پیامبر گرامی اسلام با تعابیر متعدد در مورد فاطمه سلام الله علیها بیان فرموده است؛ همان علائم و نشانهها است تا بدینوسیله پیروان در مسیر حق و حقیقت بمانند و از گمراهی حفظ شوند.
احادیث گسترده در باره فاطمه زهرا سلام الله علیها بیانگر چه حقیقتی است؟
مقدمه اوّل
دین مبین اسلام برخلاف ادیان الهی، هیچیک از محدودیتهای زمانی، مکانی و پیروانی دیگر ادیان را ندارد و دین جهانی و جهان شمول است و تا دنیا دنیا است پابرجا بوده و خواهد بود و خاتمیت دین، کتاب و پیامبری یکی از بزرگترین امتیازات دین مبین اسلام است و این در حالی است که همه ادیان الهی از نظر مکان، زمان، زبان و پیرو، محدود بودهاند.
مقدمه دوّم
ادیان الهی و كتب آسمانی همواره توسط پیروان نادان یا دشمنان لجوج، دستخوش آسیب، آفت و تحریف گشتهاند. دین موسی علی نبینا و عليه السلام و تورات و دین مسیح علی نبینا و عليه السلام و انجیل نمونه بارز این حقیقت است و چه بسیاری از ادیان و کتب آسمانی که امروز اثری از آنها وجود ندارد.
در این میان دین مبین اسلام از این خطر مستثنی نبوده است و با توجه به جهانی و جهان شمول بودن آن؛ امكان تحریف آن بیشتر خواهد بود.
حفظ دین و کتاب آسمانی قرآن کریم
بر این اساس خداوند تبارک و تعالی برای این كه زمینه تحریف آخرین دین را از بین ببرد، حفظ و نگهداری دین را خود به عهده گرفت، آن جا كه میفرماید: يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ[1]؛ آنها میخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند؛ ولی خدا جز این نمیخواهد که نور خود را کامل کند، هر چند کافران ناخشنود باشند! یا آن جایی که میفرماید: يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ[2]؛ آنان میخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولی خدا نور خود را کامل میکند هر چند کافران خوش نداشته باشند!
همچنین حفظ و نگهداری آخرین كتاب آسمانی یعنی قرآن کریم را خود به عهده گرفت، آن جا كه میفرماید: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ[3]؛ البته ما قرآن را بر تو نازل کردیم و ما هم آن را محققا محفوظ خواهیم داشت.
حفظ پیروان
خداوند تبارک و تعالی بر خلاف تضمین و حفظ دین و کتاب آسمانی قرآن کریم؛ حفظ پیروان در مسیر حق و حقیقت، و جلو گیری از گمراهی افراد جامعه اسلامی را تضمین نکرد و به عهده خود افراد گذاشت تا ایمان آنان را ارتقاء یابد و درجه پایبندی آنان به مکتب و آیین نجات بخش اسلام مشخص شود. با این حال راههای حفظ پیروان در مسیر حق و حقیقت، و جلو گیری از گمراهی افراد جامعه اسلامی را به پیروان نشان داد.
خداوند برای حفظ پیروان در مسیر حق و حقیقت، و جلو گیری از گمراهی افراد جامعه اسلامی؛ توسط پیامبر نشانهها و علائم روشنی قرار داد تا بدینوسیله، حق از باطل، درست از نادرست، راه از بیراه و سره از ناسره تشخیص داده شود. بدیهی است این علائم و نشانهها هر چه نمایانتر، گویاتر، مشخصتر، شفافتر باشد، كارسازتر و نتیجه بخشتر خواهد بود.
آن علائم و نشانهها چیست؟
آن چه پیامبر گرامی اسلام صلى الله عليه و آله و سلم با تعابیر متعدد در مورد فاطمه سلام الله علیها بیان فرموده است؛ همان علائم و نشانهها است.
پیامبر گرامی اسلام در باره شخصیت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها احادیث فراوانی را بیان فرمود که در بعضی از آنها، فضائل آن بزرگوار و در بعضی، تشبیه آن بزرگوار به روح و جان پیامبر و در بعضی سفارش به محبت و پرهیز از آزار و اذیت آن بزرگوار و در بعضی خشنودی و ناراحتی آن بزرگوار معیار خشنودی و ناراحتی خداوند قرار گرفته است.
جملات “حَوْراءٌ اِنسیةٌ”،”سیدةُ نِساءِ العالمینَ”،”أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ”،”فُطِمَتْ مِنْ الشَّرِ”،”ما کانَ لَها کُفْوٌ عَلَی الْأَرْضِ”،”هِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ همه در فضائل، آن بزرگوار است
جملات “فَاطِمَةُ بَهْجَةُ قَلْبِی”،”فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّی”،”هی نورُ عَینی”،”ثَمَرةُ فُؤادی”،”هِيَ قَلْبِي وَ رُوحِيَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيَّ”،” أَنْتِ مِنِّي وَ أَنَا مِنْكِ” و “مَنْ زَارَ فَاطِمَةَ فَكَأَنَّمَا زَارَنِي” در مقام تشبیه آن بزرگوار به پیامبر گرامی اسلام است.
و جملات “مَنْ أَحَبَّ فَاطِمَةَ ابْنَتِي فَهُوَ فِي الْجَنَّةِ مَعِي”،”إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَیَغْضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ وَ یَرْضی لِرِضاها”،”اِنَّ اللهَ لَیَغْضَبُ لِغَضَبِکِ و یَرضی لِرِضاکِ”،”فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی”،”وَ مَنْ أَبْغَضَهَا فَهُوَ فِي النَّارِ”،”حُبُّ فَاطِمَةَ يَنْفَعُ فِي مِائَةِ مَوْطِنٍ”،”فَمَنْ رَضِيَتْ عَنْهُ ابْنَتِي فَاطِمَةُ رَضِيتُ عَنْهُ”،”وَ مَنْ غَضِبَتْ عَلَيْهِ فَاطِمَةُ غَضِبْتُ عَلَيْهِ”،”وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُهَا وَ يَظْلِمُ ذُرِّيَّتَهَا” و “یَسُوؤنی ما ساءَها و یَسُرُّنی ما سَرَّها” ضمن دستور به دوستی و محبت و پرهیز از آزار و اذیت آن بزرگوار؛ در مقام بیان این حقیقت که خشنودی و ناراحتی آن بزرگوار؛ خشنودی و ناراحتی خداوند است.
آن چه پیامبر گرامی اسلام با تعابیر متعدد در مورد فاطمه سلام الله علیها بیان فرموده است؛ همان علائم و نشانهها است تا بدینوسیله پیروان در مسیر حق و حقیقت بمانند و از گمراهی حفظ شوند.
کدام علامت و نشانهای را میتوان نمایانتر، گویاتر، مشخصتر، شفافتر از تعابیر پیامبر گرامی اسلام در باره زهرای اطهر یافت؟ با این بیان تبیین و چرائی احادیث گسترده در باره زهرای اطهر به خوبی روشن میشود.
توضیح
مقام و منزلت
پیامبر گرامی اسلام با بیان فضائل بزرگ بانوی اسلام و تشبیه آن بزرگوار به جان و روح خود و معیار قرار دادن رضا و غضب فاطمه زهرا؛ این حقیقت را روشن کرده است که مقام و منزلت زهرای اطهر همانند پیامبر گرامی اسلام است و هر وظیفهای که همگان نسبت به پیامبر گرامی اسلام دارند؛ نسبت به زهرای اطهر باید داشته باشند.
پیروی و اطاعت
پیامبر گرامی اسلام با بیان فضائل بزرگ بانوی اسلام و تشبیه آن بزرگوار به جان و روح خود؛ این حقیقت را روشن کرده است که پیروی و اطاعت از آن بزرگوار همانند پیروی و اطاعت از پیامبر گرامی اسلام، واجب و الزامآور است، نافرمانی و مخالفت با آن بزرگوار همانند نافرمانی و مخالفت با پیامبر گرامی اسلام، مایه شقاوت است.
تحریک عواطف
پیامبر گرامی اسلام فاطمه را به جان و روح خود تشبیه کرد و در معرفی آن بزرگوار از کلمات پاره تن و قلب استفاده کرد تا از این رهگذر عواطف مسلمانان را تحریك نماید تا همان گونه که پیامبر را دوست دارند، و رعایت حرمت پیامبر اتفاق نظر دارند؛ فاطمه زهرا را دوست بدارند و دوستی و محبت آن بزرگوار، سبب اطاعت و پیروی شود و در نتیجه افراد جامعه اسلامی رستگار شوند.
هشدار جدی
پیامبر گرامی اسلام فاطمه را به جان و روح خود تشبیه کرد و در معرفی آن بزرگوار از کلمات پاره تن و قلب استفاده کرد، تا نشان دهد که همان گونه که آزار و اذیت، ظلم و ستم در حق پیامبر عواقب سختی دارد؛ ظلم در حق زهرای اطهر از عواقب سختی برخوردار است، تا از این رهگذر ظالمین را با هشدار جدی روبرو ساخته و آنان را از شقاوت دنیا و آخرت نجات دهد.
شاخص حق
در حقیقت پیامبر گرامی اسلام با بیان توصیفهائی این چنینی از زهرای اطهر، علائم و نشانههائی قرار داد تا هرگاه فضا شبهآلود شد و تشخیص حق و باطل مشكل گردید؛ با استفاده از گفتار، رفتار و منش آن بزرگوار به عنوان شاخص و نشان، بتوان حق را از باطل، درست را از نادرست، راه را از بیراه، سره را از ناسره، تشخیص داد و از تحیر درامده و راه صواب را پیمود.
[1]. آیه 32 سوره توبه
[2]. آیه 8 سوره صف
[3]. آیه 9 سوره حجر
دیدگاهتان را بنویسید