یکی از معجزات قرآن کریم آن است که از مردم وحشى و پابرهنه و دور از تمدنِ شبه جزیره عربستان، انسان‌های ارزشمند، وارسته، پاکباخته، عاشق و از خود گذشته ساخت و آنان را به مجاهدانی تبدیل کرد که توانستند با بزرگترین قدرت‌هاى زمان مقابله کنند و پیروز شوند.
حال سؤال این است: قرآن کریمی که مردم وحشى و پابرهنه و دور از تمدنِ شبه جزیره عربستان را متحول کرد و از آنان انسان‌های پاکدامن و شایسته و مجاهدان دلیر و وارسته ساخت؛ چرا امروز چنین اثری کمتر از او دیده می‌شود؟ آیا قرآن کریمی که در بین ماست، با قرآن کریمی که در صدر اسلام بوده است فرق دارد؟! یا مواهب معجزه آسا آن از دست رفته است؟! یا ما با مسلمانان صدر اسلام فرق داریم؟!
باید قرآن کریم را خوب شناخت، حقایق این کتاب آسمانی را خوب درک کرد، به محتوای آن واقعی و حقیقی ایمان آورد، راستی و درستی این ودیعه الهی را باور کرد و وظیفه سنگین و حساس خود نسبت به قرآن کریم، عمل نمود و با استفاده از فنآوری پیشرفته به توسعه و تعمیق معرفت قرآنی پرداخت و در انتقال به موقع و صحیح مفاهیم و آموزه‌های قرآنی كوشید. به امید آن روز.
وظیفه ما و قرآن کریم
یکی از معجزات قرآن کریم آن است که از مردم وحشى و پابرهنه و دور از تمدنِ شبه جزیره عربستان، انسان‌های ارزشمند، وارسته، پاکباخته، عاشق و از خود گذشته ساخت و آنان را به مجاهدانی تبدیل کرد که توانستند با بزرگترین قدرت‌هاى زمان مقابله کنند و پیروز شوند.
حال سؤال این است
قرآن کریمی که مردم وحشى و پابرهنه و دور از تمدنِ شبه جزیره عربستان را متحول کرد و از آنان انسان‌های پاکدامن و شایسته و مجاهدان دلیر و وارسته ساخت؛ چرا امروز چنین اثری کمتر از او دیده می‌شود؟ آیا قرآن کریمی که در بین ماست، با قرآن کریمی که در صدر اسلام بوده است فرق دارد؟! یا مواهب معجزه آسا آن از دست رفته است؟! یا ما با مسلمانان صدر اسلام فرق داریم؟!
نه قرآن كریم فرق دارد و نه مواهب معجزه آسا آن از دست رفته است، بلکه ما با مسلمانان صدر اسلام فرق داریم، شناخت‌مان، ایمان‌مان، تلاوت‌مان، تَدَبّرمان، عمل‌مان، تمسک و رجوع‌مان به قرآن کریم با مسلمانان صدر اسلام فرق دارد! ما قرآن کریم را خوب نشناختیم، مواعظ راه‌گشای آن را بکار نبستیم، بیماریهایمان را با نسخ قرآنی درمان نکردیم، برای رفع مشکلات از راهنمایی‌های آن بهره نگرفتیم، بیچارگی‌هایمان را با آن چاره نکردیم. ما اگر حلاوت و شیرینی‌های قرآن کریم را می‌چشیدیم و تراوت و زیبائی‌‌های آن را احساس می‌کردیم؛ ذلیخا وار دنیا را واله و دلداده قرآن کریم کرده بودیم.
آری از قرآن كریم، این سفره گسترده الهی و بزرگترین دستورالعمل زندگی مادی و معنوی، كه برای هدایت و رشد آمده تا پویندگان را به سرمنزل سعادت و كمال ابدی برساند، كمتر استفاده شده و علوم سرشار و مواعظ حكیمانه آن كمتر مورد بهره برده شده است. آری این كتاب که بزرگترین وسیله ربط بین خالق و خلق و عروة الوثقی الهی و حبل المتین خداوندی است، به درستی توسط اهل تحقیق به روی جهانیان گشوده نشده است.
آیا تاكنون از خود پرسیده‌ایم که چه اندازه به فرمان انس با قرآن كریم و تدبر در قرآن كریم كه در آیه‌ی لِیدَّبَّرُوا آیاتِهِ وَلِیتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْبابِ و یا وَلَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ و یا آیه أَفَلا یتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها، آمده است، عمل کرده‌ایم؟
آیا تاكنون از خود پرسیده‌ایم، قرآن كریمی كه غَیرَ ذِی عِوَجٍ است ولا یأْتیهِ الْباطِلُ وصف اوست و خود را تِبْیاناً لِكُلِّ شَیءٍ وَ هُدی وَ رَحْمَةً وَ بُشْری لِلْمُسْلِمِینَ معرفی می‌کند و جامعیت آن با وَلا رَطْبٍ وَلا یابِسٍ إِلا فِی كِتَابٍ مُبِینٍ تضمین شده است و مواعظش با وَلَقَدْ ضَرَبْنا لِلنَّاسِ فِی هذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ یتَذَكَّرُونَ گسترده است و پیامبر گرامی اسلام آن را جامع علم اولین و آخرین می‌داند فَإِنَّ فِیهِ عِلْمَ الأَوَّلِینَ وَالآخِرِینَ؛ در جوامع اسلامی چه جایگاه دارد؟
آیا جامعه اسلامی بر تِبْیاناً لِكُلِّ شَیءٍ بودن قرآن كریم اذعان دارد؟ آیا جامعه علمی و پژوهشی، قرآن كریم را منبع همه علوم می‌داند؟ آیا جامعه اسلامی قبول دارد كه قرآن كریم همه نیازهای بشری را برای زندگی شرافتمندانه پاسخ می‌دهد؟ آیا برای حاكمیت قرآن كریم در جامعه، همه ابعاد گوناگون قرآن كریم مورد بررسی قرار گرفته‌است؟ آیا جامعه اسلامی در اجرای فرمان خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ موفق بوده است؟
راستی مخاطبین آیه شریفه وَقَالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا چه كسانی هستند؟ و برای رهائی از مهجوریت قرآن كریم چه كرده‌اند؟ با این همه دشمنی كه با اسلام و مسلمین و نظام اسلامی در قالب اسلام ستیزی صورت می گیرد، آیا جز رجوع به قرآن كریم، راه دیگری وجود دارد؟ آیا به دستور نجات بخش رسول گرامی اسلام صَلَّى‌الله عَلَیهِ وَآلِهِ وسَلَّمْ که فرمود: اِذَا الْتَبَسَت عَلَیکُمُ الفِتَنُ، کَقِطَعِ الَّیلِ المُظلِمِ فَعَلَیکُم بِالقُرآنِ؛ چه مقدار عمل شده است؟
دلیل سكوت و تسلیم مسلمانان در مقابل جاهلیت مدرن كه دستاوردهایش را با وحشی‌ترین روش‌ها، به نام تمدن به خورد مردم جهان می‌دهد، چیست؟ آیا غیر از این است كه معارف بلند قرآنی برای جوامع اسلامی به خوبی تبیین نشده است؟ آیا هجمه فرهنگی یا تهدیدات فرهنگی یا شبیخون فرهنگی كه جامعه اسلامی را در معرض خطر نابودی قرار داده است و روزانه صدها نفر را به گام خود می‌گشاند جز با قرآن كریم دفع می‌شود؟ آیا ناهنجاری‌های اخلاقی، تربیتی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، جز با نسخه های نجات‌بخش قرآن كریم مرتفع می‌شود؟
به یقین هر مصیبتی كه امروز به مسلمانان می رسد به خاطر دوری و غفلت از قرآن كریم است چرا كه پیروی از آن را بر خود واجب نشمرده‌ایم و براستی اگر مسلمانان با رجوع به قرآن كریم و انس و تدبر در این كتاب مقدس، به راه و روش قرآن عمل می‌كردند، حاكمیت در سراسر این كره خاكی، با قوانین قرآن كریم بود.
چرا نگاه ما به قرآن کریم و مراجعه ما به قرآن کریم بسیار سطحی است؟ چرا قرآن کریم را یک کتاب مقدسی می‌دانیم در حد تشریفات و برای حفاظت از جان و مال و عزیزان‌مان و برای مهریه عروس، گرفتن بر سر مسافر، سوگند یاد کردن و کتاب استخاره بکار می‌بریم؟
چرا به ظواهر و به تجوید و صوت و لحن قرآن کریم بیشتر از محتوای قرآن کریم توجه می‌کنیم؟ چرا با تلاوت هر آیه، ایمان ما زیاد نمی‌شود؟ وَ إِذا تُلِیتْ عَلَیهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إیماناً؛ چرا با تلاوت هر آیه دل ما نمی‌لرزد؟ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُم؛ چرا باسوادترین افراد، ساده‌ترین کلمات قرآن کریم را هم متوجه نمی‌شوند؟ چرا اکثر فارغ التحصیلان یک صفحه قرآن را نمی‌توانند بدون غلط بخوانند؟
چرا قرآن کریم در تدوین قانون، در اداره کشور، در اقتصاد و سیاست، در فرهنگ و اجتماع، در حل اختلافات و دعاوی، در وقایع و حوادث و فتنه‌ها، در معماری و شهرسازی، در عملکردها، در ارزشیابی‌ها، در امتیازات، در تولیدات بصری و فیلم، در فضای مجازی، در دانشگاه و حتی حوزه علیمه، سهم لازم را ندارد؟
باید قرآن کریم را خوب شناخت، حقایق این کتاب آسمانی را خوب درک کرد، به محتوای آن واقعی و حقیقی ایمان آورد، راستی و درستی این ودیعه الهی را باور کرد و وظیفه سنگین و حساس خود نسبت به قرآن کریم، عمل نمود و با استفاده از فنآوری پیشرفته به توسعه و تعمیق معرفت قرآنی پرداخت و در انتقال به موقع و صحیح مفاهیم و آموزه‌های قرآنی كوشید. به امید آن روز.
دیدگاهتان را بنویسید